بررسی نگرش و انگیزه زنان جهت فرزند آوری: مطالعه مروری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 709

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MIDWIFE01_053

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: امروزه فرزندآوری اغلب به عنوان تجربه ای با احساس متناقض برای زن معرفی می شود. شناخت فرآیند تصمیم گیری فرزندآوری یکی از جنبه های مهم سلامت باروری است. باروری، عملی ارادی است پس انگیزه در آن دخالت مستقیم دارد. با توجه به فقدان اطلاعات در خصوص انگیزه و ترجیحات زوجین جوان در کشور، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط انگیزههای باروری و ترجیحات باروری در زوجین در آستانه ازدواج به صورت یک مقاله مروری انجام شد. روشکار: در این مطالعه مروری جمعآوری اطلاعات از طریق بانک های اطلاعاتی Magiran ،Iranmedex ،SID ،Science Direct ، PubMed ، Goolgle Scholar ، با استفاده از کلمات کلیدی فارسی نگرش، انگیزه، فرزند اوری، سلامت باروری و انگلیسی ، Attitude, motivation childbearing Reproductive health and انجام شد. در نهایت 13 مقاله وارد مطالعه شدند. نتایج:بین انگیزه های مثبت باروری در زوجین با میل به فرزند آوری و تعداد ایده آل فرزند ، بیمه مادر و کودک بررسی معاینه ماهانه ، کوپن غذایی مادران باردار و افزایش مرخصی مادر محل زندگی (شهر یا روستا) در مردان و سن ، وضعیت اشتغال و وضعیت اجتماعی اقتصادی خانواده، حمایت های اجتماعی و گرایش به داشتن فرزند دیگر باورهای مذهبی، نگرش مثبت زنان نسبت به تحصیلات و تصمیم آنها برای ادامه تحصیل پس از ازدواج با فرزند اوری ارتباط مستقیمی وجود دارد. سلامت عمومی و مقیاس های شکایات جسمانی، اضطراب، اختلال در کنش اجتماعی و افسردگی در زنان نابارور به صورت معنی داری بیشتر از این شاخص در زنان بارور بود که بیان گر ابتلای آنها به سطوحی از امراض سلامت عمومی بوده است. نتیجه گیری: بر این اساس با برنامه ریزی جهت ایجاد و تقویت انگیزه های مثبت در سنین پایین تر و قبل از ازدواج ممکن است بتوان باروری را در جامعه به حدمطلوب رساند. بنابراین سیاست های جمعیتی اگر بتوانند برنامه هایی را اجرایی کنند که موجب سازگاری نقش مادری با ادامه تحصیلات زنان پس از ازدواج شود می توانند بسیار موثرتر باشند.

نویسندگان

دینا ابادی باویل

هیات علمی مامایی، گروه پرستاری مامایی ، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران