بررسی ویژگی های تزیینات معماری آرامگاهی دردوره های مختلف بعد اسلام در ایران

  • سال انتشار: 1398
  • محل انتشار: نهمین کنفرانس ملی مهندسی عمران، معماری و توسعه شهری
  • کد COI اختصاصی: ACUC09_018
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 894
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سمیرا راستبد

دکتری، گروه معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران،

سمیه آخوندی

دانشجوی کارشناسی ارشد معماری ، معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی ، ابهر ، ایران

سمیرا احمدی

دانشجوی کارشناسی ارشد معماری ، معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی ، ابهر ، ایران

حاج علی حبیبی

دانشجوی کارشناسی ارشد معماری ، معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی ، ابهر ، ایران

عباس نجاری الموتی

دانشجوی کارشناسی ارشد معماری ، معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی ، ابهر ، ایران

چکیده

نقوش و تزیینات در هنر معماری به عنوان یک ابزار جهت انتقال مفاهیم و برقراری ارتباطات انسانی از دیرباز جایگاهی ویژه داشته است و به طور کلی می توان گفت در تاریخ معماری ایران تزئین نقش مهمی دارد و توانسته از گذشته های دور تا به امروز پویایی و تداوم خود را همواره حفظ نماید.تزیینات نیز دارای دستخوش بوده است و نقوش تزینی گویای احساسات معمار در تزیینات بنا نیز بوده است که اوج تزیینات معماری در دوره صفویه بوده است . هدف از این تحقیق شناسایی نقاط مشترک تزیینات معماری در دوره های مختلف بعد از اسلام و تاثیر خلاقیت معمارانه در آن دوران نیز می باشد .شیوه تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد و روش جمع آوری اطلاعات اسنادی و ابزار گرد آوری اطلاعات کتابخانه ای و روش استدلال قیاسی می باشد . در این راستا بررسی تزیینات معماری در دوره های (سلجوقی -ایلخانی – صفویه) مورد بررسی و تطبیق قرار گرفته است . این پژوهش در پی پاسخ به سوالات زیر می باشد : 1. آیا دوره های مختلف بعد از اسلام در تزئینات مکمل یکدیگر بوده اند یا هردوره تزئینات و روندخاصی را طی می نموده است 2. آیا در دوره های مختلف بعد از اسلام نقش مایه ها و تزیینات دارای تداوم بوده است یا در آن خلاقیت معمارانه نیز وجود دارد نتایج این پژوهش بسیاری از ویژگی ها در 3 دوره مشترک را مورد بررسی قرار می دهد که می توان به استفاده از آجر کاری – نقاشی نقوش گیاهی ، هندسی – خطاطی در بناها اشاره نمود که البته اوج خطاطی و خوشنویسی که نستعلیق بوده است در دوره صفوی به اوج شوکفایی خود می رسد.

کلیدواژه ها

تزیینات ، معماری، آرامگاه ، صدر اسلام ، ایران

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.