بررسی اپیدمیولوژیک تصادفات ترافیکی و عوامل موثر بر پیامد آن ها در بیماران بستری شده ناشی از تصادفات در مرکز ترومای جنوب کشور

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 454

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RBTACS10_050

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: حوادث رانندگی یکی از معضلات مهم بهداشتی است و می تواند منجر به آسیب های جبران ناپذیر برای فرد و جامعه باشد. در این مطالعه به بررسی اپیدمیولوژیک سوانح ترافیکی و عوامل موثر بر مرگ بیماران پرداخته شده است. روش بررسی: در این مطالعه که از نوع گذشته نگر می باشد، مصدومین ناشی از تصادفات ترافیکی مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی شیراز، در طول 6 ماه در سال 1397 به صورت تصادفی وارد مطالعه شدند. در این مطالعه عوامل موثر بر ایجاد حادثه به عوامل خطر قبل از وقوع حادثه ، در حین حادثه و در زمان بستری در بیمارستان در میزان مرگ و میر بیمار بررسی شد . ارتباط هریک از متغیرهای کیفی با وضعیت نهایی بیمار توسط آزمون کی دو و جهت بررسی اختلاف میانگین متغیرهای کمی با وضعیت نهایی بیمار توسط آزمون t دو نمونه مستقل انجام شد. برای بررسی تاثیر فاکتورها بر شانس مرگ بیمار از رگرسیون لجستیک چندمتغیره استفاده شد. نتایج: در این مطالعه 563 بیمار آسیب دیده ناشی از تصادفات ترافیکی بستری شده در واحد احیاء در طول 6 ماه بررسی شده اند. 68 و12.1 درصد بیمار در نهایت فوت شده و 495 نفر در نهایت بهبود یافته و از بیمارستان مرخص شده اند . میانگین سنی بیماران فوت شده 50/42±21/05 سال، میانگین سنی بیماران زنده مانده 35/53±15/69 سال حاصل شد. نتایج به صورت معنا داری نشان می دهند که هم مصدومیت و هم مرگ و میر در تروما های 8 ساعت ابتدایی روز به طور معنا داری از بقیه ساعات بیشتر است. آسیب به اندام ها و همچنین سروگردن ، بیشترین فراوانی آسیب را در میان بیماران، تصادفی داشته اند. با توجه به نتایج آزمون رگرسیون چند متغیره، جنسیت، سن 15-39 سل، شاخص ISS,GCS,FTS,TRISS ناحیه آسیب سروگردن و سابقه جراحی شانس مرگ را به طور معنی داری افزایش خواهند داد؛ به طوری که شاخص مرگ در مردان 1.32 برابر زنان، در گروه سنی 0.047، 15-39 برابر گروه سنی 60 سال به بالا است. از میان نواحی آسیب، داشتن آسیب سر و گردن و همچنین شکم، شانس مرگ را به ترتیب 3.36 و 6.62 برابر می کند. نتیجه گیری: به منظور کاهش تلفات و عوارض ناشی از تصادفات جاده ای در ابتدا بایستی رعایت قوانین ایمنی بیش از پیش برای رانندگان و سرنشینان خودرو مهم طلقی شود، و پس از آن بیماران مراجعه کننده بایستی بر اساس معیار های طبقه بندی موجود و بررسی ریسک مرگ براساس فاکتورهای پیش آگهی، اولویت بندی شده و درمان مناسب ایشان انجام پذیرد.

نویسندگان

مهناز یداللهی

مرکز تحقیقات تروما، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

عباس نظریت

مرکز تحقیقات تروما، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران