تاثیر ویتامین E و سلنیوم بر زنده مانی بزغاله های شیرخوار نژاد مورسیا گرانادا

یکی از بیماری های رایج در دام سبک به خصوص بز، بیماری عضله سفید است که در اثر کمبود سلنیوم و ویتامین Eبروز پیدا می کند. در این بیماری ممکن است ماهیچه های اسکلتی، ماهیچه قلب و یا هر دو درگیر شوند. از علائم ظاهری بیماری، می توان به قوز شدن پشت دام، سست شدن، عدم توانایی ایستادن و پنومونی اشاره کرد. در واحد پرورش بز شیری شرکت کشاورزی ودامپروری مگسال طی ماه های تیر و مرداد سال 1398 علائم بیماری عضله سفید در بزغاله های شیرخوار در روزهای ابتدایی پس از تولد مشاهده شد. بنابراین هدف از این مطالعه، ارائه راهکارهای پیشگیرانه بیماری عضله سفید در بزغاله های شیرخوار نژاد مورسیا گرانادا پس از تشخیص و تایید قطعی بیماری بود. بدین منظور، نمونه های کبد بزغاله های مبتلا و بز آبستن تلف شده جهت اندازه گیری غلظت سلنیوم و همچنین نمونه قلب بزغاله مبتلا جهت بررسی هیستوپاتولوژی به آزمایشگاه ارسال شد. نتایج به دست آمده، نشان دهنده غلظت پایین سلنیوم در نمونه های کبد (کمتر از ppm 1) و درگیری عضلات قلب بود. پس از تایید بیماری، جهت پیشگیری، ویتامین E و سلنیوم به بزهای آبستن سنگین تزریق شد. همچنین سطح ویتامین E (600 واحد بین المللی به ازای هر راس در روز) و سلنیوم (75/0 میلی گرم به ازای هر راس در روز) در جیره بزهای ماه پنجم آبستنی افزایش یافت. این اقدامات منجر به عدم بروز بیماری عضله سفید در بزغاله های متولد شهریور ماه شد.

کلیدواژه ها:

نژاد مورسیا گرانادا ، ویتامین E و سلنیوم ، عضله سفید