جایگاه اقرار مرکب و مقید در حقوق ایران و فرانسه

  • سال انتشار: 1397
  • محل انتشار: دومین کنفرانس بین المللی مطالعات حقوقی و قضایی
  • کد COI اختصاصی: IJCONF02_028
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 4369
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

بهاره جهانگیری

دانشجوی کارشناسی ارشد، خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دورود

چکیده

اگر کسی در مقام دفاع از دعوا بگوید طلب خواهان را پرداخته ام ؛ اگرچه لفظ اقرار مرکب نیست، معنای آن مرکب از دو جزء است: یکی مدلول مطابقی، یعنی پرداخت دین و دیگری مدلول التزامی، یعنی مدیون بودن اهداف این پژوهش، بررسی اقرار مرکب و مقید در حقوق ایران و فرانسه و جایگاه اقرار در حل و فصل دعاوی می باشد و روش این پژوهش، توصیفی تحلیلی می باشد. از نتایج این پژوهش آن است که با توجه به قانون مدنی و اصول حقوقی و فقهی و برخی از آرای معتبر فقهی، تجزیه ناپذیری اقرار موجه می باشد و در حقوق فرانسه، حسب متون قانونی و آرای حقوقدانان و رویه قضایی، قاعده تجزیه ناپذیری اقرار پذیرفته شده و جز در موارد استثنایی تجزیه اقرار به ضرر مقر منع شده است که با وجود عدم تصریح نسبت به اقرار مرکب معنوی، حکم تجزیه ناپذیری آن به خوبی استنباط می شود.

کلیدواژه ها

اقرار، مرکب، معنوی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.