تجربه مدرسین پرستاری از دیسترس خلاقی - مطالعه کیفی
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 294
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HUMS01_227
تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1398
چکیده مقاله:
مقدمه: دیسترسی اخلاقی یکی از مسائل اخلاقی شایع در حرفه آموزشی است که میتواند عواقب متفاوتی را برای مدرسین داشته و در نهایت از پیامدهای دیسترس اخلاقی بود. روش کار: در این مطالعه کیفی 13 مدرس پرستاری با مصاحبه های چهره به چهره و نیمه ساختارمند مشارکت داشتند داده ها به روش آنالیز محتوی کیفی قراردادی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند . یافته ها: طبقات اصلی حاصل از دیدگاه مدرسین پرستاری در خصوص پیامدهای دیسترس اخلاقی شامل آموزش غیر موثر، سکوت سازمانی، کم شدن احساس بالندگی حرفه ای، فرسودگی شغلی بود . نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که پیامدهای دیسرتس اخلاقی در فضای دانشگاه برای مدرسین پرستاری وجود دارد، لذا پیشنهاد می شود سیاستگذاران و برنامه ریزان آموزش پرستاری جهت کاهش عوارض دیسترس اخلاقی مدرسین راهکارهای موثری از جمله آموزش مقابله با آن و نیز به کارگیری استراتژی های مدیریتی و سازمانی خاص بر کیفیت آموزش تاثیر گذار باشد. لذا هدف این مطالعه، تجربه مدرسین پرستاری جهت کنترل و به حداقل رساندن پیامدهای دیسرتس اخلاقی در مدرسین مطرح کنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شیوا پژمان خواه
استادیار، دانشکده پرستاری و مامایی ایرانشهر، دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر- ایرانشهر- ایران
شیدا پژمان خواه
استادیار، دانشکده پرستاری و مامایی ایرانشهر، دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر- ایرانشهر- ایران