فرهاد فرسادی

ارتباط میان دو بخش دولتی و خصوصی در بیمه، امری حیاتی و تعیین کننده است که قبل از هر چیز باید بدان پرداخته شود. من در نقش مشاهده گری که از جایگاه شغلی خویش، از قلب بیمه اروپایی، به قضیه می نگرم، می توانم مشاهده کنم که این بحث و جدل خطیر اجتماعی، تمامی بازارها در هر سطحی از قدرت، تصمیم گیری و تفکر و تامل را در بر گرفته است. با بررسی عملکرد بخش های دولتی و خصوصی در بیمه و عواملی که بر آن ها تاثیر می گذارند قادر خواهیم بود که ضمن مشخص کردن مرز فعالیت های هر دو بخش مکانسیم های سنتی را هرچه بهتر با نیازهای آینده منطبق سازیم. پوشش ریسک های بلایای فاجعه آمز طبیعی، ریسک های درمانی، بلوا و شورش و ترور و ... در بیمه های غیر زندگی، موجب حمایتی ضمنی از حفظ محیط زیست شده و نقش بسزایی در تامین غرامت ها و خسارت ها ایفا می کند. در مقابل، در قسمت بیمه های اشخاص، اعم از بیمه های عمر و بازنشستگی، شاهد بودیم که صنعت بیمه با عقب نشینی، خود را ناتوان جلوه داده و این مسءله باعث شده که بیمه تامین اجتماعی تا حدودی زیر سوال برود. البته نباید ناامید بود زیرا مسایل مطرح شده نتیجه تغییری است که در جامعه اروپا در حال شکل گیری است و قبل از هر غییر و تحول اجتماعی، پیش نیاز اولیه توسعه به شمار می رود.