تجربه برنامه ریزی مقابله با سیل در صنعت بیمه امریکا

در این مقاله مفصل نویسندگان روند پیشرفت پوشش بیمه سیل و نیز رابطه ایجاد شده بین دولت و صنعت بیمه در جهت بوجود آوردن بیمه سیل را شرح داده و علت شکست این فعالیت مشترک را مورد بررسی قرار می د هند. مقدمه: در اوایل ژانویه سال 1978 اداره مسکن و توسعه شهری و اداره بیمه فدرال بیمه گر کلیه بیمه گذاران بیمه سیل شدند و به این ترتیب مشارکت هشت ساله بین اتحادیه ملی بیمه گران سیل مربوط به صنعت بیمه در رشته های مسیولیت و اشیاء و اداره بیمه فدراال وابسته به دولت فدرال آمریکا خاتمه یافت. در زمان تصویب قانون اولیه، همکاری مشترک صنعت بیمه و دولت بعنوان طرحی ساده برای کنار هم قرار دادن توانایی بخش دولتی و خصوصی در جهت حداکثر بهره گیری از برنامه بسیار ضروری بیمه سیل تلقی می گردید و با پیشرفت برنامه کلید شواهد دلالت بر ان داشت که این همکاری به استحکام بیشتری نایل خواهد شد. اثرات این برنامه، که طراحی شده بود تا لزوما جای دولت در کمک رسانی به سیل زدگان را بوسیله برنامه خودکفای بیمه سیل پر کند، با افزایش تعداد بیمه گذاران و توسعه جغرافیایی آن آشکار می گشت بطوری که وقتی ارتباط کار بین صنعت بیمه و دولت قطع گردید بیش از 16.000 جامعه واجد شرایط برای خرید بیمه سیل وجود داشت و سرمایه بیمه شده توسط ساکنین آن بالغ بر مبلغ 37 بیلیون دلار بود. مشارکت مستقیم دولت از نظر مالی از سهم بندی اولیه 90% دلار دولت فدرال و 10% دلار بیمه گذار بتدریج تقلیل یافت و بین دولت فدرال و بیمه گذار از اتحادیه ملی بیمه گران سیل بترتیب به 48% و 52% رسید.