اثر بخشی رواندرمانی گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب امتحان دانش آموزان دوتابعیتی مبتلا به اضطراب امتحان در شش ماهی دوم سال 1396 در شهر شیراز

زمینه و هدف: اختلال اضطراب امتحان یکی از اختلالات شایع در بین دانش آموزان و دانشجویان بوده که پیشرونده نیز میباشد؛ این اختلال جز اختلالات اضطرابی وابسته به موقعیت میباشد؛ که افراد مبتلا، حالات ناخوشایند جسمانی و روانی متعددی را تجربه مینمایند که بعضا میتواند بر روابط بینفردی شخص مبتلا نیز اثر بگذارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان اضطراب امتحان دانش آموزان دوتابعیتی انجام پذیرفت.مواد و روشکار: این مطالعه از نوع نیمهتجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش آن دانش آموزان دوتابعیتی مراجعه کننده به مرکز مشاوره ی بین المللی شیراز در نیمه ی دوم سال 96 بودند که تشخیص اضطراب امتحان داشتند. از بین آنها 52 دانشآموز مبتلا به اضطراب امتحان به صورت نمونه گیری هدفمند، انتخاب شده و سپس بهصورت تصادفی و مساوی در گروه مداخله و کنترل، تقسیم شدند. گروه مداخله، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در طی هشت جلسه دریافت کرد؛ درحالیکه گروه دیگر که گروه کنترل بود آموزشی را دریافت نکرد. پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون قبل و بعد از مداخله توسط افراد دو گروه تکمیل گردید. برای تحلیل نتایج این پژوهش از آزمون کوواریانس یکراه ه توسط نرمافزار SPSS نسخه 22 استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که پس از انجام مداخله، بین گروه های مداخله و کنترل تفاوت معناداری در کاهش اضطراب امتحان به وجود آمده است .(p<.01) به عبارت دیگر، میانگین نمرات اضطراب امتحان گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل، به طور معناداری کاهش یافته است.نتیجه گیری: آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان دوتابعیتی موثر بوده و می توان فنون این رویکرد درمانی را در مدرسه برای کمک به دانشآموزان و یا مراکز درمانی برای بهبود و یا درمان اضطراب دانش آموزان، به کار بست.

کلیدواژه ها:

اضطراب امتحان ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) ، دانش آموزان دوتابعیتی