بررسی پتانسیل فناوری های نوین زیستی در حذف آلاینده های نوظهور از فاضلاب

با رشد جمعیت و گسترش مصرف انواع داروها و لوازم آرایشی و بهداشتی و همچنین عدم توانایی سیست مهای متداول تصفیه فاضلاب در حذف آلاینده های نوظهور مانند PCPs ،ا EDCs ، ماده فعال سطحی، آفت کشها، مواد افزودنی صنعتی، آلاینده های آلی دارویی، پسابهای خروجی در تصفیه خانه های ایران ممکن است حاوی غلظت قابل توجهی از آلاینده های نوظهور باشند. سازوکار حذف زیستی آلاینده های نوظهور از فاضلا ب عمدتاشامل تجزیه زیستی توسط ریزجانداران مانند باکتر یها، جلبکها و قارچها به مولکو لهای کوچک یا آب و دی اکسید کربن میباشد. فنآوری تصفیه زیستی شامل انواع رو شهای متداول و غیرمتداول مختلف مانند لجن فعال، MBR ، بیوراکتورهای هوازی، بی هوازی، ریزجلبک و قارچی، راکتور زیستی گردان، صافی چکنده، نیترا تسازی و نیترا تزدایی، جذب زیستی و تالاب مصنوعی میباشد. ویژگیهای فاضلاب نقش کلیدی در انتخاب نوع فرآیند تصفیه زیستی دارد. براساس پژوه شهای پیشین، بیشترین راندمان حذف EDCs ، مسدودکننده بتا و PCPs با MBR ، مواد فعال سطحی، تنظیم کننده های چربی و ضد التها بها با لجن فعال، آنتی بیوتیکها و آفت کشها با کربن فعال زیستی، مسکنها با فرآیندهای هوازی و مواد دارویی متفرقه با ریزجلبکها میباشد. به دلیل استفاده از سیستم لجن فعال برای تصفیه زیستی در اکثر تصفیه خانه های فاضلاب ایران و عدم توانایی و یا کارایی کمتر این سیستم در حذف آلاینده های نوظهور به غیر از مواد فعال سطحی، تنظیم کننده های چربی و ضد التهابها، تحقیقات جامع ملی برای بررسی حذف آلاینده های مذکور با فرآیندهای زیستی در مطالعات آینده مورد نیاز میباشد.

کلیدواژه ها:

آلاینده های آلی ، فاضلاب شهری ، فناوری های زیستی ، لجن فعال.