بررسی بار کاری و عملکرد پرستاران در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های آموزشی تهران

زمینه و هدف: پرستاری ازجمله شغلهای حساسی است که در درمان و بهبود وضعیت بیماران نقش کلیدی دارد.بارکاری بالا و مشکلات روانشناختی میتواند کیفیت خدمات را به طرز قابل توجهی کاهش داده و جان بیماران و سلامت پرستار را به خطر بیندازد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بار کاری پرستاران با عملکرد آنها در بخشهای مراقبتهای ویژه بیمارستانهای آموزشی تهران در سال 1396 انجام گردید.مواد و روشها: این مطالعه از نظر روش توصیفی- همبستگی بود که از بیمارستانهای آموزشی تهران شامل بیمارستانهای سینا، امام خمینی و شریعتی، 188 پرستار شاغل در بیمارستانها از میان 371 نفر بر اساس فرمول کوکران انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های بارکاری و عملکرد پرستاری استاندارد را تکمیل کردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از روشهای آماری رگرسیون گامبهگام با استفاده از نرم افزار SPSS-20 تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد 75 درصد پرستاران عملکرد خود را مناسب ارزیابی کرده اند. طبق نتایج رگرسیون چندگانه زیر مقیاس های بار کاری میتواند روی هم رفته عملکرد پرستاران را با واریانس 39 درصد پیشبینی کند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج بهدستآمده در این تحقیق بین عملکرد شغلی و بار کاری پرستاران رابطه معکوس وجود دارد و با افزایش بار کاری عملکرد پرستاران شاغل در بخشهای مراقبت ویژه بیمارستانهای آموزشی تهران کاهش مییابد.

کلیدواژه ها:

بار کاری ، پرستار ، عملکرد کاری ، بخش مراقبتهای ویژه