محمد بهاروند - استادیار رشته معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)
تبسم صفی خانی - استادیار گروه معماری و شهرسازی، موسسه آموزش عالی دانش پژوهان پیشرو، اصفهان

ساختارهای سبز عمودی که با عنوان نماهای سبز شناخته می شوند ترکیبی خلاقانه از سبزینگی و معماریهستند که با توجه به هدف از برپایی آنها، در فضاهای داخلی یا خارجی استفاده می شوند. آنها می توانند درداخل ساختمان به عنوان دیوار یا پارتیشن برای جداسازی فضا و بوجود آوردن محدوده، یا به هدف ایجادزیبایی بصری بکار روند. همچنین میتوانند در بیرون از ساختمان برای پوشش بنا به عنوان نما یا اطرافبالکن ها و حیاط ها برای ایجاد حریم یا بجای نرده استفاده شوند. این نماها نه تنها از نظر بصری زیبا هستندبلکه با تکیه بر خاصیت طبیعی گیاهان در کاهش دما، تصفیه هوا، کاهش آلودگی صوتی و غیره سودهایبی شماری بهمراه دارند. هدف از پژوهش حاضر ارایه راهکارهایی جهت استفاده بهینه از سودهای محیط زیستی واقتصادی سیستم های سبز عمودی می باشد و به این مهم می پردازد که بهینه سازی سیستم های سبز عمودیچگونه می تواند در کاهش معضلات محیط زیستی موثر واقع شود و سودهای اقتصادی نیز به همراه داشته باشد.از این رو، ابتدا به معرفی سیستم های سبز عمودی و سپس به واژه شناسی و دسته بندی های آن پرداخته شدهاست. در ادامه در کنار سودهای اجتماعی، سودهای محیطزیستی و اقتصادی آنها بررسی شده اند و با استفادهاز مطالعات کتابخانه ای پژوهش های مختلف از سراسر دنیا معرفی و تحلیل گردیده است. با بررسی عواملتاثیرگذار بر کارایی بهتر سیستم های سبز عمودی تلاش می شود استفاده از این سیستم ها تنها به عنوانعنصری جهت ارتقای زیبایی بصری نباشد و بتوان با تکیه بر آنها در ارتقای کیفیت محیط زیست گامی موثر برداشت.

سیستم های سبز عمودی، نماهای سبز، دیوارهای زنده