بررسی تاثیر بطلان قرارداد اصلی بر موافقتنامه داوری
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: فصلنامه مطالعات علوم سیاسی، حقوق و فقه، دوره: 4، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_PSLJ-4-1_039
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1825
نویسندگان
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه ازاد اسلامی واحداهواز
چکیده
قرارداد داوری همانند همه قراردادها می بایست دارای شرایط صحت عقود را داشته باشد و دراین خصوص تعارض و ایرادی در میان حقوقدانان و رویه قضایی مطرح نمی باشد، بلکه سوال و اختلاف نظر در مورد موافقتنامه داوری حاصل شده، که آیا موافقتنامه داوری مستقل از قرارداد اصلی می باشد یا شرط تبعی می باشد و بدون قرارداد اصلی اثر آن (شرط داوری) نیز منتفی و بلا اثر می گردد. این اختلاف از آنجا حاصل می شود که در قانون آیین دادرسی مدنی و دیگر قوانین داخلی به استثناء قانون داوری تجاری بین المللی مصوب 1376 موافقتنامه داوری را تابع قرارداد اصلی می دانند. استقلاب یا عدم استقلال موافقتنامه داوری از قرارداد اصلی از آن منظر بسیار مهم است که تاثیرپذیری و آثار فراوان، شرط داوری وقرارداداصلی بر یکدیگر دارند در صورت قایل به وجود استقلال برای موافقتنامه داوری، ابطال یا فسخ قرارداد اصلی تاثیری بر شرط داوری ندارد و در صورت عدم استقلال موافقتنامه یا شرط داوری و با توجه به تبعی بودن آن بلاشک در این مورد موافقتنامه داوری و یا شرط داوری ضمن عقد بی اثر می شود با آنکه نظریات فراوانی در خصوص پذیرش استقلال شرط داوری وجود دارد لیکن حکم صریح قانونی که برای تمامی داوری های (داخلی و بین المللی) این مستقل بودن را تایید کند وجود ندارد، لذا هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر بطلان قرار داد اصلی بر موافقتنامه داوری است. از این رو نخست وضعیت استقلال شرط داوری در داوری های داخلی بررسی و در ادامه استقلال شرط داوری از قرارداد اصلی در داوری های تجاری بین المللی مورد کنکاش و پژوهش قرار گرفت.این تحقیق از نوع نظری و به لحاظ هدف بنیادی و به لحاظ روش کتابخانه ای است.کلیدواژه ها
استقلال شرط داوری، بطلان، قرارداد اصلی، موافقتنامه داوریمقالات مرتبط جدید
- ماهیت مهریه از دیدگاه اسلام
- واکاوی و بررسی حکم ربا و حیله های فرار از ربا
- بررسی تطبیقی حریم خصوصی خانواده در فقه و حقوق ایران و حقوق بین الملل
- بررسی حدود و ثغور وقف امامیه بر سایر فرق و ادیان
- تببین و تشریح پدیده ربوی بودن معاملات و شروط مندرج در آن با بررسی موردی قرارداد مشارکت مدنی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.