روحانیت شیعی و نقش سیاسی اجتماعی آن در جامعه ایران با تاکید بر نقش مقام معظم رهبری درمدیریت تحولات پس از انتخابات سال 88

انقلاب اسلامی ایران به سال 1357 شمسی 1979 منشا تحولات ودگرگونی های عظیمی در عرصه های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی بوده است. درواقع وقوع انقلاب اسلامی ایران، تقریبا اکثر تحلیل گران و نخبگان را که در چارچوب فضای مدرنیستی، تحولات سیاسی اجتماعی را پیگیری می نمودند، به تفکر واداشت. تجربه غربی سیر تحولات سیاسی و اجتماعی پس از رنسانس، حاکیاز افول نقش دین و مذهب در شکل دادن به تحولات داشت، اما آنچه در بروز تحولات در انقلاب اسلامی همواره مورد نظر اندیشمندان جامعه شناسی سیاسی بوده است. مساله نقش دین و جایگاه مذهب شیعه درتغییرات و کنش های اجتماعی سیاسی است. در این میان تعامل روحانیت شیعی و قدرت سیاسی در شکل گیری و پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن از اهمیت زیادی برخوردار است، به خصوص جایگاهی که روحایت شیعی در نظام سیاسی کشور احراز کرد و نقش برجسته ای که پس ازپیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل نظام جمهوری اسلامی در ایران در قالب اصل ولایت فقیه، در جهت دهی و مدیریت کلان کشور برعهده گرفت. در این مقاله به راستی ازمایی ادعایی پرداخته ایم. که مدعی است مرجعیت شیعی همواره دارای نقش اساسی در روند تحولات سیاسی و اجتماعی جامعه ایرانی به ویژه بحران اجتماعی پس از انتخابات سال 1388- می باشد و بدون شک مدیریت الهی و پیامبرگونه رهبر معظم انقلاب، پیروزی حماسی مردم در فتنه 88 را رقم زد.

کلیدواژه ها:

انقلاب اسلامی ، روحانیت شیعی ، مرجعیت ، انتخابات ریاست جمهوری 88 ، حضرت ایت الله خامنه ای