مقایسه تاثیر تمرینات ثباتی با و بدون تکنیک ریلیز وضعیتی بر درد و دامنه حرکتی گردن مردان دارای گردن درد مزمن

مقدمه: گردن درد، دومین ناتوانی شایع عضلانی اسکلتی بعد از کمر درد محسوب می شود. علی رغم شیوع بالای گردن درد هنوزدرمان این بیماری به عنوان یک چالش اساسی مطرح است. تمرین ثبات دهنده گردن روشی است که برای بهبود مکانیسم هایدرونی ستون فقرات طراحی شده است و سبب ثبات فقرات گردنی و آسیب ناپذیری آن می گردد. از طرفی درمان های دستیگروهی از درما نهای کم هزینه، با حداقل عوارض جانبی هستند که در درمان گردن درد مورد استفاده قرار می گیرند.هدف: هدف از این مطالعه بررسی مقایسه تاثیر تمرینات ثباتی با و بدون تکنیک ریلیز وضعیتی بر میزان درد و دامنهحرکتی گردن مردان دارای گردن درد مزمن بود.مواد و رو شها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی است. جامعه آماری شامل کارمندان بانک ملت استان تهرانبود که به صورت هدفمند و در دسترس 24 نفر دارای گردن درد مزمن به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. نمونه ها بهصورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول (مداخله)، تمرینات ثباتی همراه با تکنیک ریلیز وضعیتی و گروه دوم(شاهد)، فقط تمرینات ثباتی را دریافت نمودند. هر گروه، پنج هفته درمان را یک روز در میان دریافت کردند. درد براساس مقیاس بصری درد و دامنه حرکتی گردن به وسیله گونیامتر، قبل و 48 ساعت بعد از درمان ارزیابی شد. روش هایآماری مورد استفاده شامل آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بود .یافته ها: بررسی های درون گروهی نشان داد که اختلاف معنی داری در مقیاس شدت درد و دامنه حرکتی گردن بعد ازمداخله تمرینی در هر دو گروه مشاهده شد (005 / P< 0). همچنین در مقایسه بین گروهی پس از مداخله های درمانی،در متغیر شدت درد و همچنین دامنه حرکتی گردن اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده گردید، به طوری که درگروه تمرینات ثباتی همراه با تکنیک ریلیز وضعیتی نسبت به تمرینات ثباتی تنها بهبود بیشتری حاصل شد (005 / P< 0).بحث و نتیجه گیری: تمرینات ثباتی همراه با تکنیک ریلیز وضعیتی در مقایسه با تمرینات ثباتی به تنهایی، تاثیر بیشتریدر کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی گردن داشت؛ بنابراین توصیه می شود همراه با تمرینات ثباتی از تکنیک ریلیزوضعیتی برای بهبود افراد دارای گردن درد استفاده گردد.