بررسی و مقایسه مدل های تجربی برآورد نشت در کانال های آبیاری (مطالعه موردی دشت داراب)

استفاده از فرمول های تجربی برآورد نشت آب در کانال ها در مقایسه با روش های عملی، باعث صرفه جویی در وقت و هزینه می شود. با توجه به تجربی بودن، ارزیابی و واسنجی این فرمول ها ضروری است. در این پژوهش، نشت آب در سه کانال آبیاری دشت داراب فارس، با استفاده از 9 فرمول تجربی برآورد و با روش مستقیم دبی ورودی- خروجی مقایسه شد. روابط تجربی برای کانال های مذکور، مورد واسنجی و صحت سنجی قرار گرفت. نتایج اولیه نشان داد فرمول موریتز و آفنگندن با داشتن خطای 49 % و 1445 % به ترتیب دارای کمترین و بیشترین تفاوت با روش دبی ورودی- خروجی و خطای بقیه فرمول ها حدود 125 % است. نتایج حاصل از واسنجی نشان داد که فرمول های اینگهام، مولس ورث- ینی دومیا، دیویس ویلسون، موریتز و آفنگندن با داشتن خطای نسبی کمتر از 10 %، مطابقت خوبی با روش دبی ورودی- خروجی دارند. پس از این فرمول ها، فرمول گارگ، آبیاری مصر، میسرا و پنجاب هند، به ترتیب با داشتن خطای 20 ،18 ،16 و 20 درصد در رده های بعدی هستند. نتایج صحت سنجی نشان داد فرمول های موریتز و میسرا به ترتیب دارای بیشترین و کمترین مطابقت با روش مستقیم در شرایط مورد بررسی بودند.

کلیدواژه ها:

اندازه گیری مستقیم ، روش دبی ورودی خروجی ، فرمول اینگهام ، فرمول موریتز ، فرمول آفنگندن