نقش فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در بیماران دارای نقص فاکتور 13 انعقادی واجد خونریزی درون جمجمه ای

مقدمه: کمبود ارثی فاکتور 13انعقادی یک بیماری خونریزی دهنده نادر باتوراث اتوزمال مغلوب است. خونریزی مغزی ICH علت اصلی مرگ و میر در این بیماران بوده ودر یک سوم مبتلایان رخ می دهد. مکانیسم دقیق وقوع ICH به طور کامل مشخص نیست. در این مطالعه ارتباط ICH با سطح سرمی CEGF به عنوان یک عامل پروآنژیوژنیک قوی، در بیماران مبتلا به کمبود ارثی فاکتور 13 انعقادی بررسی گردید. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 30 بیمار مبتلا به کمبود ارثی فاکتور 13 انعقادی شامل 15 بیمار با سابقه ICH به عنوان گروه مورد و 15 بیمار بدون سابقه ICH به عنوان گروه کنترل انجام گرفت. انتخاب بیماران براساس داشتن سابقه فامیلی کمبود فاکتور 13 انعقادی، نتیجه غیر طبیعی تست حلالیت لخته و همچنین سی تی اسکن انجام گرفت. سطح سرمی VEG با استفاده از روش Enzyme-linked immunosorbent assay اندازه گیری شد. آنالیز آماری نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS انجام پذیرفت. نتایج: بین دو گروه مورد مطالعه از نظر سن و جنسیت تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت. تعداد 12 نفر از بیماران دارای سابقه یک بار خونریزی 2 بیمار دارای سابقه دو بار خونریزی و فقط یک بیمار دارای سابقه سه بار خونریزی بوده اند. محل خونریزی مغزی در بیماران عمدتا به شکل Intraparenchymal بوده و مابقی بیماران نیز به ترتیب درچار خونریزی های نوع Subdural و Epidural شده بودند. میانگین سطح سرمی VEGF در بیماران دچار ICH بیشتر از گروه کنترل بود اما این تفاوت به لحاظ آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که وقوع ICH درمبتلایان به کمبودارثی فاکتور 13 انعقادی با سطح VEG خون ارتباط نداشته وعوامل دیگری در کنار کمبود این فاکتوردر وقوع ICH نقش دارند.

کلیدواژه ها:

نقص فاکتور 13 انعقادی ، فاکتور رشداندوتلیال عروقی ، خونریزی درون جمجه ای