اثر تجویز سولفید هیدروژن بر اختلالات حافظه و یادگیری و مرگ سلولی نکروز در ناحیه هیپوکامپ در مدل سمیت عصبی ناشی از مت آمفتام

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 532

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JKH-14-2_003

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: مت آمفتامین یکی از انواع محرک های مصنوعی است که سبب ایجاد آسیب های بازگشت ناپذیر در سیستم عصبی مرکزی می گردد؛ مطالعات اخیر نشان داده اند که مت آمفتامین از مسیرهای متعددی همچون اثر بر نوروترانسمیترهای مغزی از جمله دوپامین، افزایش تشکیل رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو، تسریع روند مرگ سلولی نکروز و آپوپتوز منجر به آسیب های نورونی می گردد. به علاوه بررسی ها و شواهد بسیاری مبنی بر اثرات ضدالتهابی، ضدآپوپتوزی و آنتی اکسیدانی هیدروژن سولفید در انواع بیماری های عصبی وجود دارد. از این رو این مطالعه در جهت کمک به اثبات عملکرد محافظت نورونی سولفید هیدروژن در برابر فعالیت نوروتوکسیک مت آمفتامین انجام گرفته است. مواد و روش ها: نوروتوکسیسیته مت آمفتامین به وسیله تزریق مت با دوز 40 میلی گرم/کیلوگرم در چهار نوبت هر بار به مقدار 10 میلی گرم/کیلوگرم، با فاصله زمانی دو ساعت ایجاد شد سپس در گروه های تیمار تزریق سولفید هیدروژن به صورت ترکیب سولفید هیدروژن سدیم و درون صفاقی انجام گرفت؛ به این صورت که نوبت های تزریق 30 دقیقه، 24 ساعت و 48 ساعت پس از آخرین تزریق مت آمفتامین انجام شدند. سپس جهت بررسی عملکرد یادگیری و حافظه فضایی آزمون ماز آبی موریس انجام گرفت و در آخرین روز بعد از آزمون نهایی، مغزها جهت رنگ آمیزی نیسل خارج گردیدند. نتایج: داده های رفتاری نشان داد که در گروه های تیمار شده با سولفید هیدروژن میزان یادگیری نسبت به گروه مت آمفتامین افزایش یافته و در آزمون پروب درصد حضور حیوانات در ربع دایره هدف در گروه های تیمار شده به طور معناداری از گروه مت آمفتامین بیشتر بود که نشان دهنده بهبود عملکرد حافظه می باشد. به علاوه در گروه مت آمفتامین افزایش مرگ سلولی نکروز در ناحیه CA1 هیپوکامپ مشاهده گردید که تیمار با سولفید هیدروژن کاهش معناداری در میزان سلول های نکروتیک نشان داد 01 / 0 > P نتیجه گیری: براساس یافته ها سولفید هیدروژن به دلیل خاصت آنتی اکسیدانیاش اثرات نوروپروتکتیو (محافظت کننده نورونی) مشخصی در برابر نوروتوکسیته ناشی از مت آمفتامین نشان می دهد که می تواند سبب بهبود عملکرد حافظه و یادگیری در رت ها گردد

کلیدواژه ها:

نویسندگان

فاطمه قنبری

دانشجوی دکترای تخصصی- گروه زیستشناسی- واحد دامغان- دانشگاه آزاد اسلامی- دامغان- ایران.

مهدی خاکساری

دانشیار- گروه فیزیولوژی- دانشگاه علوم پزشکی شاهرود- شاهرود- ایران.

غلامحسن واعظی

استاد- گروه زیست شناسی- واحد دامغان- دانشگاه آزاد اسلامی- دامغان- ایران.

ویدا حجتی

استادیار- گروه زیست شناسی- واحد دامغان- دانشگاه آزاد اسلامی- دامغان- ایران.

عبدالحسین شیروی

دانشیار- گروه زیست شناسی- واحد دامغان- دانشگاه آزاد اسلامی- دامغان- ایران