ناهید رجایی - مربی، گروه بهداشت مادران و نوزادان، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری
بهناز لامی - کارشناس ارشد روانپرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری
امیرحسین پیشگویی - دانشیار، گروه مراقبت ویژه پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری.
هنگامه حبیبی - مربی، گروه کودکان، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری

مقدمه: بیماری اسکیزوفرنیا یکی از شدیدترین بیماری های مزمن روانپزشکی است. فرد مبتلا به این بیماری بیشترین میزان مراقبت های خانوادگی را دریافت می کند. تنوع و شدت نقش های مراقبتی خانواده بیماران اسکیزوفرن، می تواند بار روانی زیادی را در مراقبان خانوادگی ایجاد کرده و کارکردهای خانواده را مختل سازد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مروری است که با جستجو در منابع چاپی و الکترونیکی از سال های 2001 - 2017 در داده پایگاه های Magiran ،SID و Science Direct ،Google Scholar و PubMed و با استفاده از کلید واژه های اسکیزوفرنیا، مراقبان خانوادگی، بار روانی، کارکرد، بیماران روان، انجام گرفت.نتایج: فشار مراقبتی که خانواده های بیماران اسکیزوفرن متحمل می شوند باعث: اختلال در روابط خانوادگی، محدودیت در فعالیت های اجتماعی، کار و تفریح، مشکلات مالی و مشکلات جسمی، اضطراب، افسردگی، تضعیف کیفیت زندگی، رفتارهای خشونت آمیز با بیماران می شود. مطالعات حاکی از کارکرد ضعیف این خانواده ها می باشد، بطوری که انسجام و پیوستگی خانواده ی این بیماران و درک اعضای آن از خودشان نیز منجر به بروز مشکلاتی می گردد. خانواده های این بیماران در حل مساله، انجام وظایف و نقش ها،برای برآوردن نیازهای عاطفی و اقتصادی، ارتباطات کلامی و غیرکلامی و پاسخ دهی عاطفی از توانایی کمتری برخوردار هستند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به مشکلات متعدد مراقبان خانوادگی بیماران اسکیزوفرن، تیم روانپزشکی می توانند از طریق اتخاذ نقش معلم، با ارایه مراقبت های عاطفی و روانی به این جمعیت آسیب پذیر کمک نمایند. مداخلات درمانی خانواده، به وابستگان بیمار کمک خواهد کرد تا نگرش آنان در مورد بیماری، علایم و نشانه های رفتاری آن تغییر یافته و از شدت استرس و فشار روحی روانی شان کاسته و سلامتی روان آنها را تامین نماید.

خانواده، اسکیزوفرنیا، بار روانی، کارکرد