دیپلماسی علمی در اسناد فرادستی ایران و چگونگی تعامل با سازمان های بین المللی مطالعه موردی: سرن، توآس و آیسسکو

بهره گیری از ظرفیت های علمی و فناوری با هدف تامین اهداف و منافع ملی و رسیدن به سطحی از همکاری های بین المللی،پددیه ای است که با نام دیپلماسی علمی مورد استفاده دولت ها قرار می گیرد. دیپلماسی علمی به دولت ها امکان می دهد تا در مناسبات دوجانبه و یا چندجانبه خود در سازمان های بین المللی که ماهیتا سازمان هایی برای شکل دهی به همکاری بین المللی اند، به پیگیری منافع و مطالبات خود و تعامل با نظام جهانی مبادرت نمایند. سیوال پژوهش حاضر این است که شاخه هایدیپلماسی علمی در اسناد فرادستی جمهوری اسلامی ایران چیست و نحوه تعامل بر اساس شاخصه های مذکور در سازمان هایبین المللی (سرن، توآس و آیسسکو) چگونه صورت می گیرد مقاله حاضر به روش توصیفی و از طریق تحلیل محتوای کیفیمفاد اسناد فرادستی جمهوری اسلامی ایران فرضیه پژوهش را اینگونه مطرح می کند که در اسناد فرادستی، شاخصه هایدیپلماسی علمی در ابعاد همکاری های علمی بین المللی، پژوهش های مشترک علمی، شبکه سازی نخبگان و دانشمندان در سطحمنطقه ای و جهانی مطرح شده و جهت کلی تلاش های دیپلماسی علمی ایران در سازمان های بین المللی مذکور نیز در راستایاجرا و پیاده سازی شاخه های بیان شده صورت می گیرد.

کلیدواژه ها:

ایران ، دیپلماسی علمی ، اسناد فرادستی ، سازمان های بین المللی