اثر مقادیر مختلف کاه و کلش گندم و کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد ماش (Vigna radiate)

به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف کاه و کلش گندم و سطوح مختلف کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد ماش، پژوهشی در سال1393 در شرایط آب وهوایی اهواز در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه چمران به صورت اسپلیتپلات با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار بهاجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از مقادیر مختلف بقایای کاه و کلش گندم در پنج سطح (صفر، 1750، 3500، 5250 و 700کیلوگرم در هکتار) که به عنوان کرت اصلی و کود نیتروژن از منبع اوره در سه سطح (صفر، 150 و 250 کیلوگرم در هکتار) که به عنوان کرت فرعی درنظرگرفته شدند. نتایج نشان داد که مقادیر مختلف کاه و کلش گندم و سطوح کود نیتروژن اثر معنیداری بر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و ارتفاع بوته داشتند، به طوریکه بیشترین عملکرد دانه از تیمار 3500 و 7000کیلوگرم در هکتار کاه و کلش گندم حاصل شد. با افزایش کاربرد کود نیتروژن تا سطح 250 کیلوگرم در هکتار، عملکرد و اجزای عملکرد ماش افزایش یافت. کود نیتروژن در ابتدای رشد موجب شکلگیری سریع کانوپی و افزایش سطح برگ شد که منجر به پوشش سطح خاک میشود و کود سرک نیتروژن باعث دوام سطح سبز و طول مدت گلدهی وپرشدن دانه میشود. اثر متقابل بقایا و کود بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و تعداد غلاف در بوته معنیدار شد و بیشترین این ویژگیها از تیمار 3500 کیلوگرم در هکتار کاه و کلش گندم توام با 250کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد.

کلیدواژه ها:

تثبیت زیستی نیتروژن ، علفهرز ، مدیریت پایدار سیستم زراعی