ارزیابی ارگونومیکی صندلی ایستاده -نشسته در اتوبوس درون شهری

زمینه و هدف: امروزه به دلیل رشد شتابان کلان شهرها و کمبود وسایل حمل ونقل عمومی درون شهری، بسیاری از مردم هنگام استفاده از این وسایل، از جمله اتوبوس در حالت ایستاده سفر می کنند که این وضعیت سبب درد، ناراحتی و بروز حوادث غیرتصادفی برای آنها می شود. هدف مطالعه حاضر، ارزیابی ارگونومیکی صندلی ایستاده-نشسته برای مسافران ایستاده در اتوبوس درون شهری است.روش کار: شرکت کنندگان این مطالعه، هشت دانشجوی مرد دانشگاه علوم پزشکی تهران با میانگین (انحراف معیار) سن ( 2/ 12) 25 / 25 بودند. شرکت کنندگان از بین داوطلبانی که فاقد بیماری ها و اختلالات اسکلتی عضلانی بودند، انتخاب شدند. به منظور ارزیابی صندلی ایستاده-نشسته و مقایسه با حالت ایستاده در اتوبوس درون شهری که در پاییز 1397 انجام گرفت، از روش های الکترومیوگرافی و مقیاس بورگ استفاده شد. نتایج فعالیت انقباض عضلانی ناحیه پا و مقیاس بورگ در نرم افزار SPSS نسخه 24 وارد و تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین نمره مقیاس بورگ برای احساس ناراحتی مسافران در همه اندام ها به جز باسن، در حالت ایستاده-نشسته کمتر از حالت ایستاده است. همچنین میزان فعالیت انقباضی عضلات ناحیه پا در حالت ایستاده - نشسته به طور معنیداری ( 0 / 05> P) کمتر از حالت ایستاده به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج مقیاس بورگ و فعالیت انقباضی عضلات پا سبب کاهش سطح ناراحتی و فعالیت انقباضی عضلات پا هنگام استفاده از صندلی ایستاده-نشسته در مقایسه با حالت ایستاده شده است؛ بنابراین می توان صندلی مذکور را برای همه مسافران وسایل حمل ونقل عمومی درون شهری که در حالت ایستاده قرار دارند مفید دانست.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ارگونومیکی ، صندلی ایستاده نشسته ، اتوبوس درون شهری ، الکترومیوگرافی