ارزیابی هستی شناسی های مرتبه بالا و ارایه الزامات هستی شناسانه مناسب برای کاربردهای نظامی، امنیتی و مدیریت بحران

امروزه با پیشرفت فناوری، هر لحظه بر تعداد، تنوع و کیفیت اطلاعات صحنه های درگیری اعم از حوزه های نظامی، امنیتی وبحران، افزوده میشود. یکی از بخشهای مهم در فرماندهی وکنترل صحنه های درگیری، تصمیم گیری است. دانش و اطلاعات، نقشی بیبدیل و حیاتی در فرایند تصمیم گیری دارد. هستی شناسی، ابزار مناسبی برای مدلسازی اطلاعات و دانش میباشد که آنچه در یک دامنه موضوعی جریان دارد را مدلسازی میکند. برای کاهش تلاش فراوان مدلسازی دامنه های مختلف، توسعه هستی شناسی مرتبه بالا در سطح انتزاع بسیار بالا انجام میشود. از جمله فواید هستی شناسی مرتبه بالا، رفع ابهام و فهم معنای مفاهیم و روابط موجود در هستی شناسی دامنه، امکان مقایسه آن با دیگر هستی شناسی ها، امکان نگاشت میان هستی شناسی های دامنه، ترکیب آنها و ترجمه از یکی به دیگری و در نهایت ایجاد زبان مشترک میان دامنه ها در زمان مدیریت بحران و عملیاتهای مشترک میباشد. با توجه به نقش مهم هستی شناسی مرتبه بالا و فقدان چنین شالودهای برای حوزه های نظامی، انتظامی، امنیتی و مدیریت بحران در داخل کشور،در این مقاله هستی شناسی های مرتبه بالا بررسی شده و نقاط قوت و ضعف آنها استخراج میشود، سپس معیارهای گوناگون برای ارزیابی هستی شناسی های مرتبه بالا تشریح شده و مقایسه میان آنها صورت میگیرد. برمبنای این مقایسه، ملاکهای مهم در انتخاب هستی شناسی مرتبه بالای بومی برای توسعه هستی شناسی های دامنه نظامی، امنیتی و مدیریت بحران انتخاب شده و جمع بندی توسعه هستی شناسی در این حوزه ها ارایه میشود.

کلیدواژه ها:

مدلسازی ، مهندسی دانش ، هستی شناسی مرتبه بالا ، تعامل پذیری ، مدیریت بحران