احسان عباسی - کارشناسی ارشد، دانشکده فنی و مهندسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
علیرضا توکلی - استادیار، گروه برق، دانشکده فنی و مهندسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

به دلیل افزایش روزافزون تقاضای انرژی الکتریکی و لزوم استفاده از فناوری های نوین، بکارگیری تولیدات پراکنده، به عنوان راه کاری برای پاسخ به چالش های اقتصادی و تکنیکی سیستم قدرت در شبکه های توزیع افزایش یافته است. در این تحقیق به تعیین مکان و ظرفیت بهینه تولیدات پراکنده در شبکه های توزیع شعاعی به منظور کاهش تلفات توان پرداخت شده است. با توجه به تنوع موجود در تکنولوژی های تولیدات پراکنده، از انواع مختلف این تولیدات، واحدهای بادی و فتوولتاییک با درنظر گرفتن توزیع های احتمالی استفاده شده است. در این پژوهش از روش بهینه سازی مبتنی بر آموزش یادگیری استافده شده است که ضمن برآورد نمودن محدودیت ها تابع هدف مسیله را نیز بهینه می کند. حداکثر توان تزریق شده توسط واحدهای تولید پراکنده به شبکه و نیز توان تولیدی هر واحد به عنوان محدودیت های مسیله درنظر گرفته شده است. ضمن اینکه با نصب هر واحد تولید پراکنده، حداکثر توان تولیدی واحدها طوری تعیین شده است که مطلوب ترین حالت را برای کاهش تلفات توان شبکه تعیین نماید. در انتها روش پیشنهاد شده بر روی شبکه های 33 و 69 شینه آزمایش شده و نتایج عددی بدست آمده از شبیه سازی، کاهش تلفات شبکه با اضافه شدن تولیدات پراکنده را نشان می دهد.

جایابی، مقداریابی، تولیدات پراکنده، شبکه توزیع، عدم قطعیت