مهدی خلاصی دزفولی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد - جوشکاری، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران
مهدی قبیتی حسب - استادیار، گروه مهندسی مواد، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران
علی حیدری مقدم - استادیار، مرکز تحقیقات مواد و انرژی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران

در این پژوهش، فرآیندGTAW بر روی سوپر آلیاژ Hastelloy B-2 با هدف بررسی اثر نوع جریان بر ریزساختار و خواص مکانیکی ناحیه جوش صورت گرفت. فرآیند جوشکاری با دو نوع جریان مستقیم و پالسی و با فلز پرکننده Hastelloy X انجام شد. برای بررسی ریزساختار، از میکروسکوپ نوری (OM) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و برای آنالیز رسوبات از طیف سنجی پراکندگی انرژی پرتو ایکس (EDS) استفاده شد. مشاهدات میکروسکوپی نشان داد که بکارگیری جریان پالسی منجر به کاهش قابل توجه اندازه دندریتها و ریزساختار در فلز جوش شده است. فلز جوش در جوشکاری با جریان مستقیم، ریزساختار دندریتی کشیده و با جریان پالسی ریزساختار دندریتی هم محور ریز دارد. نتایج سختی سنجی نشان داد که سختی فلز جوش با جریان مستقیم حدود 300 ویکرز در حالی که با جریان پالسی حدود 330 ویکرز است. در آزمایش کشش تمامی نمونه ها از فلز پایه و به صورت نرم دچار شکست شدند. همچنین نمونه جوشکاری شده با جریان پالسی خواص کششی (ازدیاد طول 50 درصد، استحکام تسلیم 434 مگاپاسکال و استحکام کششی 660 مگاپاسکال) مطلوب تری دارد.

فرآیندGTAW، سوپر آلیاژ Hastelloy B-2، ریزساختار، سختی، تست کشش.