مطالعه ترمودینامیکی چرخه ترکیبی توان و تبرید با استفاده از سیال عامل های مختلف

در این مقاله، یک چرخه ترکیبی توان و تبرید که شامل چرخه رانکین ارگانیک و چرخه تبرید اجکتوری می شود، مطالعه شده است. خواص فیزیکی و ترمودینامیکی هفت سیال عامل، شامل سیال های خشک R227ea)، R236fa، R245fa، R601a،( RC318 و آیزنتروپیک R124)،R142b )، در چرخه مطرح شده بررسی شدند و عملکرد آنها با هم مقایسه گردیدند. با فرض نسبت توان به تبرید ثابت، اثرات شرایط کاری مختلف شامل دمای ورودی توربین، دمای تبخیر کننده و نسبت انبساط توربین بر روی عملکرد چرخه بررسی گردید. بازده اگزرژی چرخه، با کاهش دمای تبخیر کننده و افزایش نسبت انبساط توربین افزایش یافت. با افزایش نسبت انبساط توربین، بازده انرژی چرخه نیز افزایش یافت. افزایش دمای ورودی توربین، باعث افزایش نرخ تخریب کل چرخه گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، R124 در بین سیال های مطالعه شده بهترین عملکرد را دارد چون با افزایش دما و نسبت انبساط توربین و دمای تبخیر کننده دارای بیشترین بازده اگزرژی می باشد.

کلیدواژه ها:

چرخه رانکین ارگانیک ، چرخه تبرید اجکتوری ، سیال عامل ، مقایسه ، اگزرژی