بررسی چالشهای آموزش بالینی دانشجویان رشته های اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

مقدمه و هدف: آموزش بالینی بخش مهم و اساسی آموزش در اتاقعمل میباشد، وجود هرگونه مشکل در آموزش بالینی، کارآیی و بازده این بخش از آموزش را دچار مشکل میکند. این مطالعه با هدف تعیین عوامل چالش زای آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل و هوشبری انجام شد.روشها: این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال تحصیلی 93-94 روی دانشجویان اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد. روش نمونه گیری سرشماری(215 نفر دانشجو) بود. معیار ورود افراد به مطالعه گذراندن حداقل یک واحد کارآموزی بالینی در اتاق عمل بود. ابزار گرد آوری، پرسشنامه ای پژوهشگر ساخته بود که پایایی پرسشنامه به روش آزمون مجدد محاسبه شد. داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS 16 ، تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: 194نفر از دانشجویان، پرسشنامه ها را تکمیل نمودندکه 51نفر ازآنها مذکر و 143نفر مونث بودند. 146 نفر( (%75/3 دانشجویان اتاق عمل و 48 نفر (%24/7) دانشجویان هوشبری بودند.میزان عوامل چالش زا از دید دانشجویان به ترتیب به شرح ذیل میباشد، حیطه محیط آموزشی 97 نفر((%50، حیطه ارتباطات بین فردی 93 نفر (%47/9) ،حیطه تجارب بالینی در آموزش بالینی 93نفر (%47/9)، حیطه تجارب تحقیرآمیز 74 نفر((%38/1، حیطه احساسات ناخوشایند 74 نفر .(%38/1)نتیجه گیری: از آنجایی که محیط آموزش نقش مهمی در برطرف کردن چالشهای آموزشی دارد بنابراین باید توجه ویژه ای به این محیطها نمود.بر اساس یافته های پژوهش حاضر مسیولان آموزش بالینی باید با اتخاذ و اجرای تصمیمات موثر عوامل چالش زای آموزش بالینی را کاهش دهند.

کلیدواژه ها:

آموزش بالینی ، اتاق عمل ، عوامل چالش زا.