سیدبهزاد گل پرور - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی
میلاد محمدزاده کوثری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی
حمید نیازمند - هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی

یکی از رو شها برای جایگزینی سیستم های تبرید تراکمی درون خودروها که موجب افزایش مصرف سوخت و تولید بیشتر آلاینده ها می شود، سیستم های تبرید جذب سطحی است که در سال های اخیر توجه محققان را نسبت به خود بیشتر جلب کرده است. عملکرد این سیست مها بر اساس جذب و احیای مبرد در مواد جاذب متخلخل م یباشد. در این مقاله سعی شده تا با مدلسازی عددی چیلرهای مذکور و محاسبه توان تبریدی از بستری با یک لوله با فین های طولی تعداد لوله های فین دار را برای تامین بار سرمایش خودروهای سنگین محاسبه شود تا طراحی محظفه بستر صورت گیرد. مدلسازی شامل انتقال حرارت در سیال ناقل حرارت، لوله فلزی، فینها و انتقال جرم و حرارت در بستر ماده جاذب که با ذرات زیولیت پر شده است، می باشد. معادلات حاکم به صورت سه بعدی و به روش حجم کنترل با استفاده از برنامه ای به زبان فرترن به طور همزمان حل می شوند. نتایج عددی بدست آمده از برنامه با نتایج تجربی مقایسه شده که انطباق قابل قبولی مشاهده می شود. نتایج نشان داد سیستم تبرید باید از نوع دو محفظه ای که هر محفظه دست کم دارای 17 لوله با 18 فین طولی باشد

چیلر جذب سطحی، بستر جاذب متخلخل، مدلسازی عددی، فین های طولی