روابط آذربایجان ایران (1920-1918)
- سال انتشار: 1398
- محل انتشار: فصلنامه آذربایجان پژوهی، دوره: 1، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_AZREQ-1-1_005
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 429
نویسندگان
مترجم
چکیده
این مقاله به موضوع روابط آذربایجان و ایران (بین سال های 1918 - 1920) اختصاص دارد. به دنبال اعلام استقلالآذربایجان در 28 ماه می 1918 این دولت برقراری روابط دوستانه و برادرانه با دولت های همسایه و به رسمیتشناخته شدن حق حاکمیت آن در جامعه بینالمللی را به عنوان اهداف اصلی خود اعلام نمود. در این مقاله روابطآذربایجان و ایران به سه دوره تقسیم میشود و هر دوره به صورت جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد. در مرحلهنخست تلاش های نمایندگان آذربایجان برای ایجاد روابط حسنه با ایران با ناکامی مواجه شد. در مرحله دوم روابط،بعضی پیشرفت هایی حاصل شده و مذاکرات دوجانبهای بین دو کشور به مورد اجرا گذاشته شده است. با اعزام هییتیویژه به رهبری اسماعیلخان زیادخانلی و عادلخان زیادخانلی به ایران از سوی وزارت امور خارجه آذربایجان نخستینروابط دیپلماتیک بین دو کشور برقرار شد. ادامه این مذاکرات در کنفرانس صلح پاریس برگزار شد. در نتیجه کمیسیونمشترک آذربایجان ایران در پاریس ایجاد شد و یک معاهده چهار مرحله ای امضاء شد. در نهایت از آغاز 1920 بهبعد، این روابط به اوج خود رسید. وزارت امور خارجه ایران یک هییت ویژه دیپلماتیک به رهبری سید ضیاالدینطباطبایی به آذربایجان فرستاد. این مذاکرات که تا مدتهای طولانی ادامه داشت با موفقیت پایان یافت و ایران در20 مارس 1920 به صورت رسمی استقلال آذربایجان را به رسمیت شناخت. در مدت خیلی کوتاهی از موقع بهرسمیت شناختن حق حاکمیت آذربایجان تا انحلال استقلال آن در 28 آوریل 1920 ، شش معاهده در زمینه تجارت،تلگراف، گمرکات، حملونقل و مسایل دیگر بین آذربایجان و ایران امضاء شد.کلیدواژه ها
آذربایجان، ایران، روابط، تاسیس، استقلال، قراردادمقالات مرتبط جدید
- Evaluation of Teachers’ Attitude Toward First-Grade Junior High School English textbook (Prospect ۱): New Language Learners
- ریشه یابی واژه سنندج از دیدگاه زبانشناسی تاریخی
- تحلیل و بررسی عناصر داستانی در رمان وسوسه اثر گراتزیا دلددا
- The Effects of Working Hours and Personality Types on English Language Teachers' Slips of the Tongue
- نقد ساختاری مناظرات پروین اعتصامی با تاکید بر کتب درسی دوره متوسطه
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.