اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذھن آگاھی بر تاب آوری مادران دارای کودکان استثنایی

پژوھش حاضر با ھدف بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذھن آگاھی بر تاب آوری مادران دارای کودکان استثنایی انجام شد. روش پژوھش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. جامعه آماری این پژوھش30 نفر از مادران دارای کودکان استثنایی در شهر یزد بودند. ابزار گردآوری مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون(2003) بود. 30 نفر از مادران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. و به طورتصادفی دردو گروه 51 نفره آزمایش وکنترل جایگزین شدند. برای ھر دو گروه پیش آزمون اجرا شد و سپس مداخله آزمایشی(درمانی مبتنی بر ذھن آگاھی ((MBCT) برای گروه آزمایش ھشت جلسه 2 ساعته اجرا شد. ولی در مورد گروه کنترل، ھیچ آموزشی در طول دوره تا زمان گرفتن پس آزمون صورت نگرفت. پس از مداخله آزمایشی از ھر دو گروه پس آزمون گرفته شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ھا با استفاده از کوواریانس نشان داد که نمرات تاب آوری مادران دارای کودکان استثنایی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش پیدا کرده است. بنابراین شناخت درمانی مبتنی بر ذھن آگاھی بر تاب آوری مادران دارای کودکان استثنایی تاثیر معنیداری دارد.

کلیدواژه ها:

شناخت درمانی مبتنی بر ذھنآگاھی ، تاب آوری ، مادران دارای کودکان استثنایی.