ارزیابی پایداری اجتماعی از دیدگاه توسعه پایدار

توسعه پایدار، رویکردی جامع به بهبود بخشی کیفیت زندگی انسان هاست. در این راستا یکی از ابعاد مهم توسعه پایدار، پایداری اجتماعی است. در فرایند برنامه ریزی راهبردی، جایگاه ویژه ای برای سنجش سطح پایداری اجتماعی به عنوان بسترساز توسعه اجتماعی سکونتگاه ها در نظر گرفته شده است. بر این اساس در پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و با هدف ارزیابی پایداری اجتماعی به تحلیل و رتبه بندی سکونتگاه های مورد مطالعه با بهره گیری از مدل ELECTRE پرداخته شده است. جامعه آماری پژوهش، سکونتگاه های دهستان قهاب صر صر از بخش امیرآباد شهرستان دامغان می باشد. داده های مورد نیاز از طریق 291 پرسشانامه خانوار بر اساس فرمول کوکران، و همچنین اسناد، مجلات و کتب مرتبط با موضوع جمع آوری گردیده و به منظور کمی نمودن شاخص های کیفی پژوهش از روش مقیاس دو قطبی استفاده شده است. نتایج حاصل از مدل ELECTRE، بیانگر آن است که بین مطلوب ترین و نامطلوب ترین نقاط محدوده مورد مطالعه در زمینه پایداری اجتماعی، فاصله قابل توجهی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، پایداری اجتماعی ، دهستان قهاب صرصر ، شهرستان دامغان