امیر محسنی آهویی - آموزشکده فنی و حرفه ای سما ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد شیراز ، شیراز ، ایران

فاضلاب های صنعتی که به فلزات سنگین نظیر روی، سرب، منگنز، مس، نیکل و کادمیوم آغشته شده اند، به مراتب از فاضلابی که با مواد آلی و نظیر آنها آلوده شده است، مخرب تر است. چرا که فلزات سنگین ترکیبات پایدار در محیط تشکیل می دهند و تجزیه و تخریب نمی شوند. به همین علت این نیازی ضروری است که برای حفظ سلامتی و محیط زیست، جهت حذف اینگونه فلزات از فاضلاب آبی اقدامی صورت گیرد. جداسازی فلزات سنگین از فاضلاب آبی میتواند با روش های مختلفی نظیر ترسیب شیمیایی، انعقاد و ته نشینی، انعقاد الکتریکی، فرایندهای تبادل یونی و جداسازی غشایی انجام شود. روش ساده دیگری که راندمان بالاتری نیز دارد، استفاده از نانوذرات اکسیدهای فلزی جهت جذب یون های فلزی داخل فاضلاب می باشد. اکسید آهن، اکسید منگنز، اکسید آلومینیوم و اکسید تیتانیوم از جمله این جاذبها می باشند که از بین آنها اکسید آهن به دلیل اینکه در یک میدان مغناطیسی به راحتی از محلول بازیابی می شود، از اهمیت بیشتری برخوردار است.

تصفیه فاضلاب، یونهای فلزی، نانوذرات مغناطیسی، اکسید آهن.