روش شناسی تهیه طرح های توسعه اینده (راهبردی ساختاری): نمونه موردی بندرعباس
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: اولین سمینار آینده پژوهی توسعه ملی ایران در بستر جغرافیا
- کد COI اختصاصی: FSNDRG01_159
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 353
نویسندگان
دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
چکیده
برنامه ریزی شهری درایران به روش جامع تفصیلی درست از زمانی شروع شد که این شیوه به دلیل ناکارآمدی در حل معضلات شهری در خاستگاه اصلی اش به کنار نهاده شد و رویکردهای جدیدی با محوریت مردم و ذینفعان به وجود آمد، که برنامه ریزی راهبردی در آمریکا و طرح های ساختاری محلی در انگلستان از آن جمله اند. بنابراین وجود انتقادات به برنامه ریزی جامع در ایران ازهمان آغاز طبیعی بود. این انتقادات با حادتر شدن مسائل شهری و ناکارامدی برنامه ریزی در حل آنها بیشتر شدو باعث گردید حرفه مندان وتصمیم گیران در محتوا و فرآیند تهیه طرح ها تغییراتی به وجود آورند. اما این تغییرات نیز راه به جایی نبرد و ناچار وزارت مسکن و شهرسازی سابق با تشکیل کمیته های پیشنهاد تهیه طرح هایی با عنوا طرح های راهبردی ساختاری را ارائه نمود که تهیه طرح برای شهرهای برازجان، بندرعباس، قم و بوشهر از جمله نخستین نمونه هایی بود که با این شیوه تهیه وتصویب شد. با تهیه این طرح ها عملا گذر از برنامه ریزی جامع به برنامه ریزی راهبردی در تهیه طرح های شهری در ایران آغاز شد. این تحقیق با مورد پژوهی طرح راهبردی ساختاری شهر بندرعباس با روش تحلیل محتوا و اسنادی و کتابخانه ای سعی دارد براساس مورد پژوهی شهر بندرعباس روش و فرآیند تهیه طرح های راهبردی ساختاری در ایران را با روش شناسی و فرآیند پایه برنامه ریزی راهبردی مقایسه و تحلیل نماید. نتایج این تحقیق براساس مورد پژوهی شهر بندرعباس نشان می دهد که با وجود تغییر در محتوا و عنوان طرح های شهری، روش شناسی تهیه آنها همچنان خطی بوده و فرآیند تهیه طرح های راهبردی ساختاری منطبق با فرآیند پایه برنامه ریزی راهبردی نمی باشد.کلیدواژه ها
برنامه ریزی راهبردی، طرح راهبردی ساختاری، روش شناسی، شهر بندرعباسمقالات مرتبط جدید
- اعتماد و تعاملات اجتماعی در فضای باز شهری
- مروری بر مفاهیم متناظر هوش در معماری و محیط کالبدی
- نقش تغییر کاربری خانه های تاریخی در افزایش اجتماع پذیری آن ها
- بررسی پتانسیل های گردشگری و جذب گردشگر در ابنیه های اسلامی ایران(مطالعه موردی: مقبره شیخ محمود شبستری)
- بررسی و شناسایی مولفه های پیاده راه در افزایش سرزندگی در شهرها
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.