رسول حیدری سورشجانی - استادیار گروه جغرافیا و اکوتوریسم دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه کاشان
حسین گشول - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی نوسان و بهسازی

توسعه پایدار، مفهومی جدیدی است که پس از انقلاب صنعتی و معضلات ایجاد شده در رابطه با صنعتی شدن شهرها و توسعه فناورانه شهرها، و از طریق پیوند بین ابعاد مختلف توسعه اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی و توجه خاص به ملاحظات اکولوژیکی، شکل گرفته است این نوع توسعه در واقع روشی است که با رفاه مردم در مناطق شهری رابطه مستقیم دارد از این رو تمامی ابعاد و جوانب زندگی شهرنشینی از نظر اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، کالبدی و..را در بر می گیرد. از آنجایی که همه این ابعاد به طور طبیعی به یکدیگر وابسته می باشند و بر یکدیگر تاثیرمی گذارد. ابتدا نیازمند شناخت و سپس اتخاذ چارچوب های دقیق برنامه ریزی شده و طراحی شده ای است که به مدد آن هماهگی وتعادل، بالاترین سطح پایداری در شهرها مناطق شهری حاصل شود. توسعه پایدار حالت تعادل و توازن میان ابعاد مختلف توسعه است که هدف آن بهبود بخشیدن به شرایط کیفی زندگی انسان است روش تحقیق حاضر توصیفی تحلیلی است که اطلاعات مورد نیاز با استفاده از روش کتابخانه ای و اسنادی جمع آوری گردیده است و نتایج پژوهش نشان می دهد که دستیابی به توسعه پایدار شهری به منظور بهره برداری مناسب از منابع و ایجاد رابطه متعادل و متوازن میان انسان، اجتماع و طبیعت نیازمند توجه به همه ابعاد توسعه است. باید گفت که نقش فناوری ارتباطات واطلاعات به عنوان محور بسیاری از تحولات جهانی و همچنین یکی از ابزارها و بسترهای مهم توسعه همه جانبه، انکارناپذیر است از این رو به کارگیری بهترین راهبرد تفکر و برنامه ریزی در خصوص توسعه ملی امری ضروری است که نیازمند تفکر و آینده نگری بیشتر مسئولین هست. همچنین که این آینده نگری و آینده پژوهی نیازمند دقت و سرعت عمل بسیار زیاد است و در آن بحث زمان، بسیار مطرح است لذا در این امر رسیدن به توسعه بهتر در آینده زمان برگ خرید بسیار مهمی است که باید لحاظ شود.

توسعه، توسعه پایدار، پایداری، آینده پژوهی، شهرکاشان