تاثیر میزان ریزدانه بر نفوذپذیری خاک در برابر آب و هیدروکربن

خاک ریزدانه همواره به عنوان اولین انتخاب برای سد کردن هر توده جریان ناخواسته در طراحی های عمرانی نظیرطراحی لایه های نفوذناپذیر مراکز دفن زباله و یا کف دریاچه هائی که محل تخلیه مخازن مواد شیمیائی هستند مورد استفاده قرار میگیرد. تحقیقات نشان می دهد مواد هیدروکربنی تمایل به کوچک کردن لایه دوگانه در اطراف ذرات رس و درنتیجه کوچک شدن ساختار خاک و ترک خوردن آن می شوند. از اینرو ضریب تراوایی خاک افزایش می یابد. در این مقاله اثرات آلودگی های هیدروکربنی بر روی نفوذپذیری خاک های با درصد های مختلف رس مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. آزمایشات نفوذپذیری با آب ، گازوئیل و بنزین برروی چهار نوع خاک با درصد ریزدانه 20 ، 30 ، 40 و 50 درصد تحت سیالات ذکر شده صورت گرفته است و نتایج حاصل از طرح نشان می دهد که در حالت کلی با افزایش سهم ریزدانه و درنتیجه افزایش لایه دوگانه، میزان نفوذپذیری نمونه های خاک در برابر آب کاهش می یابد. هرچند افزایش میزان ریزدانه در خاک ، باعث کاهش نفوذپذیری خاک در برابر آب می شود ولی افزایش میزان ریزدانه در خاک الزاما کاهش نفوذپذیری در برابر سیالات هیدروکربنی را به دنبال نخواهد داشت. همچنین میزان نفوذپذیری نمونه های خاک در برابر سیالات هیدروکربنی در مقایسه با سیال قطبی آب افزایش قابل ملاحظه را نشان می دهد. بطوریکه در مورد خاک شماره 4 با سهم ریزدانه 50 درصد ، افزایش میزان نفوذپذیری حدود 200 برابر شده است.

کلیدواژه ها:

حداکثر تراوایی ، خاک رس ، هیدروکربن ، آلودگی های نفتی