سونوگرافی در اندومتریوز

اندومتریوز یک مشکل شایع ژنیکولوژیک است که حدود 45%- 5% از زنان سنین باروری را درگیر می کند . بیماری می تواند کل محوطه لگن خصوصاتخمدان ها ، پریتونیوم لگنی – کولدوساک – رکتوم – رکتوسیگمونید – رکتوواژینال سپتوم - یوتروساکرال لیگامنت - واژن – مثانه و حالبها را درگیر کند.- تشخیص دقیق محل های درگیر ، در تعیین استراتژی درمانی مناسب اساسی می باشد . متدهای تصویربرداری Non-invasive شامل سونوگرافی ترانس واژینال (TVS) و MRI می باشند. - TVS روش تصویربرداری First Line در تشخیص اندومتریوز لگنی خصوصا اندومتریوز عمقی (DIE) می باشد. - هتروژنسیتی قابل توجهی در حساسیت و ویژگی TVS از نظر تشخیص DIE گزارش شده است. - افزودن اولترا سوند توسط یک اپراتور مجرب به شرح حال و معاینه بالینی دقت تشخیص Pelvic endometriosis را بالا می برد. - چسبندگی ها را می توان با استفاده از تکنیک sliding تشخیص داد . اینکه آیا رحم و تخمدان ها آزادانه روی ارگان های خلفی و قدامی حرکت می کنند میتواند نشانه عدم چسبندگی در مناطق مربوطه باشد .- وقتی اندومتریوما وجود نداشته باشد تشخیص چسبندگی و DIE مشکل تر می شود . محدودیت اصلی سونوگرافی درمورد ضایعاتی است که بالاتر از Rectosigmoid Junction وجود دارند و از فیلد پروپ سونوگرافی خارج هستند که در چنین مواردی MRI کمک کننده است . لذا استفاده از روش های تشخیص غیر تهاجمی دقیق در انتخاب درمان مناسب جراحی یا طبی این بیماران الزامی می باشد.