Marjan Farvardin - Nursing Services Manager

مقدمه و هدف : در ایالات متحده از هر 1000 تولد زنده 2 تا 7 مورد با نوعی آسیب تولد همراه است و از هر 100000 شیرخوارحدود 5 تا 8 نفر در اثر ترومای زایمانی و 25 نفر به علت آسیب آنوکسی می میرند. این آسیب عامل 2 تا 3 درصد مرگ هایشیرخواران است. ایست قلبی نوزادان در صورتی که اقدامات مناسب بلافاصله انجام نگردد پیامدهای وخیمی در پی خواهد داشت وهمان گونه که انتظار می رود در موارد ابتلا به ایست قلبی احتمال آسیب مغزی و ارگان ها افزایش می یابد .براساس آیین نامهمراقبت مدیریت شده وزارت بهداشت و درمان هر بیمارستان موظف به تشکیل تیم احیای قلبی – ریوی شده است که نیاز به ارزیابیمستمر و منظم برنامه می باشد.روش ها : این پژوهش از نوع توصیفی – تحلیلی بوده و به بررسی عملکرد تیم احیای بخش کودکان و نوزادان می پردازد. نمونه ازبخش اورژانس کودکان و نوزادان انتخاب شده و ابزار جمع آوری اطلاعات، چک لیست احیای قلبی – ریوی بوده که توسط مسئولشیفت در طی یک سال تکمیل گردیده، می باشد. داده های جمع آوری شده در نرم افزار آماری spss 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: 5/6 درصد موارد در شیفت شب گزارش شده است. 80 % پرسنل پرستار و 20 % بهیار می باشند. 100 % پرسنل خانم بوده و میانگین سابقه کار 6 سال می باشد. 78% موارد احیا توسط پرستار بخش اطلاع داده شده است. 53/9% موارد احیا ناموفق بوده و39/5% موفق گزارش شده است.نتیجه گیری : نتایج حاصل از این مطالعه با مطالعات قبلی که در سایر مراکز درمانی انجام شده است همخوانی داشته و در نهایتبرای رسیدن به عملکرد مناسب و مطلوب با توجه به اهمیت گروه احیای قلبی – ریوی تقویت، آموزش و اصلاح کد CPR دربیمارستان ضروری به نظر می رسد.

احیای قلبی، ریوی، پرستار، کد CPR