گزارش یک مورد نوزاد کم شنوا متولد شده در بیمارستان کمالی

کم شنوایی معلولیت خاموش و پنهان می باشد و یکی از شایع ترین اختلالات مادرزادی است. تشخیص کم شنوایی در نوزادان به کمک روش های بالینی متداول دشوار است. هدف از غربالگری شنوایی نوزادان، تشخیص زودرس، ارجاع و اقدام به موقع و توانبخشی شنیداری می باشد. معرفی بیمار مددجو نوزاد یک روزه ماحصل زایمان طبیعی می باشد. در تاریخچه مادر هیچ عامل خطر دوران بارداری و زایمان نبود. نوزاد نیز عامل خطری از قبیل وزن کم، بد شکلی سر و صورت، بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان، سابقه کم شنوایی در خانواده و بیلی روبین بالا نداشت. در تست غربالگری شنوایی OAE نتیجه ارجاع در هر دو گوش به دست آمد. جهت غربالگری دوم OAE در دو هفتگی مراجعه شد که باز هم نتیجه ارجاع بود. بنابراین نوزاد جهت طی مراحل بعدی شنوایی سنجی به مرکز آموزشی درمانی مدنی معرفی شد. در یک ماهگی تست AABR طفل نتیجه مناسبی ثبت نشد. در سه ماهگی شیرخوار از وی تست تشخیصی ABR و ASSR در کلینیک تخصصی شنوایی سنجی به عمل آمد که مشخص شد کودک مبتلا به کم شنوایی حسی- عصبی متوسط تا عمیق دو طرفه می باشد. با انجام غربالگری به موقع و تشخیص زودرس شیرخوار وارد پروتوکول توانبخشی شنیداری شد. بحث و نتیجه گیری کم شنوایی یکی از شایع ترین اختلالات مادرزادی است و در بیش از 50 درصد نوزادان کم شنوا هیچ عامل خطری وجود ندارد. در صورت عدم غربالگری به موقع تشخیص کم شنوایی گاها تا 3 سالگی فرد به تعویق می افتد و از آنجایی که سن طلایی زبان آموزی در دو سال ابتدایی زندگی هر فردی می باشد اثرات جبران ناپذیری بر زبان، گفتار، زندگی اجتماعی و تحصیلی فرد می گذارد. با غربالگری به موقع و تشخیص به هنگام و مداخله مناسب کودک یاد شده با استفاده از سمعک و توانبخشی خانواده محور فرد به جامعه شنوایان بازگشت. زبان آموزی فرد مشابه کودکان شنوا در حال شکل گیری می باشد.