مرتضی غلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه علم وصنعت ایران، تهران، ایران
مهدی دیواندری - دانشیار، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه علم و صنعت ایران ،تهران، ایران
محمد تقی صالحی - دانشیار، دانشکده مهندسی مواد. دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

چکیده ریخته گری گریز از مرکز یکی از روش هایی است که برای تولید کامپوزیت های دوفلزی و به دو روش، افقی و عمودی، به کار گرفته می شود. حالت عمودی این روش، که در این تحقیق به کار گرفته شد، برای تولید قطعاتی متداول است که نسبت ارتفاع به قطرشان کم تر از واحد باشد. در این تحقیق، مذاب آلومینیم با نسبت های مذاب به جامد 5/1 و 5/2 درون بوش برنجی پیش گرم شده تا دمای 100 درجه ی سلسیوس و در حال چرخش با سرعت های دوران 800، 1600 و 2000 دور بر دقیقه ریخته گری شد. از میکروسکوپ نوری (OM) و میکروسکوپ الکترنی روبشی (SEM) برای مشاهدات میکروسکوپی و نیز از طیف سنج پراش پرتو ایکس (EDS) برای شناسایی فازهای تشکیل شده، استفاده شد. به نظر می رسد که جریان یافتن مذاب در حوزه ی گریز از مرکز با گسیختن فیلم اکسیدی سطحی مذاب آلومینیم همراه است به گونه ای که شرایط برای تشکیل پیوند متالورژیکی مساعد می شود. از طرف دیگر، پاره شدن این فیلم اکسیدی سطحی به همراه تلاطم ذاتی فرآیند ممکن است موجب بروز عیوبی در قطعه شود. نتایج این تحقیق نشان داد کامپوزیت های تولید شده به ازای دور 2000 بیش تر از سایر قطعات در معرض عیوب هستند. این مقاله عیوب مختلف مشاهده شده را دسته بندی کرده و اثر متغیرهای مختلف موثر را بررسی می کند.

کامپوزیت آلومینیم-برنج, ریخته گری گریز از مرکز, عیوب, فیلم اکسیدی سطحی