محمدمهدی زارعی - فارغ التحصیل مقطع کارشناسی ارشد (دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف، خیابان آزادی، تهران، ایران)

با توجه به کاهش تولید نفت از طریق برداشت اولیه در چند سال گذشته، فرآیندهای ازدیاد برداشت نفت برای تامین تقاضای انرژی در سال های آینده توسعه داده شده اند. فرایند های ازدیاد برداشت نفت به روش های مختلفی مانند تزریق آب و گاز تقسیم می شوند، یکی دیگر از روش های فرآیندهای ازدیاد برداشت استفاده از مواد شیمیایی است که به آن ها روش های ثالثیه ازدیاد برداشت نفت گفته می شود. از آن جا که روش های شیمیایی افزایش قابل ملاحظه ای را در برداشت نفت نشان داده اند، استفاده از مواد فعال سطحی (سورفکتانت ها) به عنوان یک روش شیمیایی در سال های اخیر به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است. تزریق سورفکتانت به درون مخازن نفتی، کشش بین سطحی میان فازهای آب نمک، نفت و سنگ مخزن را تغییر می دهد، به طوری که باعت ایجاد یک سامانه تعادل مایع-مایع می شود. در مطالعه حاضر مدل ضریب فعالیت ترکیب موضعی UNIQUAC برای محاسبات تعادل مایع-مایع سامانه نفت-میکروامولسیون به کار گرفته شده است و از سامانه شامل نرمال دکان، آب نمک و سورفکتانت (سدیم دو دسیل سولفونات) برای مطالعه این گونه میکروامولسیون ها استفاده شده است. الگوربتم ژنتیک در نرم افزار متلب برای بهینه سازی پارامترهای برهم کنش دوتایی به کار گرفته شده است. ریاضی و مشفقیان در سال 2009 با استفاده از مدل ترکیب موضعی NRTL مقدار متوسط انحراف استاندارد (rmsd) برابر با 0677/1 را با بهینه کردن سه پارامتر برای سامانه مورد مطالعه بدست آوردند. در این پژوهش با استفاده از مدل UNIQUAC، تنها با بهینه کردن 6 پارامتر rmsd با مقدار 0027/0 حاصل شد.

تعادل مایع-مایع، نفت، آب نمک، سورفکتانت، UNIQUAC