احمد عسکری - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه گروه مهندسی عمران دانشگاه سیستان و بلوچس
محمدرضا سهرابی - استادیارگروه مهندسی عمران دانشگاه سیستان و بلوچستان
یوسف رحمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه گروه مهندسی عمران دانشگاه سیستان و بلوچس

بتن خود تراکم به عنوان یکی از عوامل مهم پیشرفت در تکنولوژی بتن به شمار می رود و در سال های اخیر استفاده از آن به میزان چشمگیری افزایش یافته است. روانی و کارایی فوق العاده و همچنین عدم نیاز به هر گونه ویبره مکانیکی جهت تراکم، عامل اصلی محبوبیت این نوع بتن میباشد. این خصوصیات، کاهش میزان صدای ناشی از بتن ریزی، کاهش استفاده از نیروی کار ماهر و تا حدودی اقتصادی شدن پروژه را در پی دارد. در برخی پروژهها نیاز به بتنی است که علاوه بر مقاومت بالا دارای دوام مناسب نیز باشد. تحقیقات گذشته نشان میدهد که میکروسیلیس با توجه به ریزدانه بودن و توانایی پر کردن منافذ در بتن میتواند علاوه بر افزایش مقاومت بتن، نفوذپذیری و ترکهای ناشی از انقباض خشک را کاهش داده و در نتیجه دوام بتن را افزایش دهد. در این پروژه از میزان 5، 10 ، 15 و 20 درصد میکروسیلیس به عنوان جایگزین بخشی از سیمان دربتن خودتراکم استفاده شده است و آزمایشهای بتن تازه مانند تست اسلامپ T50، جعبه L، قیف V و همچنین آزمایشهای بتن سخت شده شامل مقاومت فشاری 7 و 28 روزه و مقاومت کششی 28 روزه بر روی نمونهها انجام شده است. نتایج نشان میدهند که با استفاده از میکروسیلیس میتوان به بتن خود تراکم با مقاومت بالا دست یافت

بتن خود تراکم، بتن با مقاومت بالا، میکروسیلیس، مقاومت