بررسی بررسی اثر منفی سیاست سود تقسیمی برتصمیمات سرمایه گذاری با توجه به کیفیت گزارشگری مالی (شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران)

سرمایه گذاری را می توان یکی از ارکان اساسی اقتصاد هر کشوری دانست. تردیدی نیست که افزایش تولید به عنوان یکی ازنخستین گام های فرایند توسعه، مستلزم افزایش سرمایهگذاری خواهد بود، در کشور ما نیز، با گسترش و توسعه ی بازار سرمایه که در راس آن بورس اوراق بهادار قرار دارد؛ بخش قابل توجهی از دارایی های سرمایه گذاران در قالب سهام شرکت هایپذیرفته شده در بورس است، یکی از عوامل مهم و اثر گذار بر تصمیم گیری در ارتباط با سرمایه گذاری در داخل یک کشور،میزان تقسیم سود شرکت است بدین سبب در این تحقیق به بررسی اثر منفی سیاست سود تقسیمی بر تصمیمات سرمایهگذاری با توجه به کیفیت گزارشگری مالی، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. نمونه ،شامل 78 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سالهای 1387-1392 را در بر می گیرد .فرضیه ها بر اساس آزمون شاپیرو ویلک ، آزمون F لیمر و آزمون هاسمن و رگرسیون خطی چندمتغیره، مورد آزمون قرار گرفته اند. متغیر مستقلاین پژوهش سیاست سود تقسیمی است و متغیر وابسته تحقیق سرمایه گذاری و همچنین متغیرهای تعدیلگر این پژوهشکیفیت گزارشگری مالی و فرصت های رشد می باشد. نتایج حاکی از این است که تاثیر سود تقسیمی بر سرمایه گذاری ها، درشرکت های با گزارشگری مالی با کیفیت بالاتر نسبت به شرکت های با گزارشگری مالی با کیفیت پایین تر، با ثابت بودن سایرشرایط کمتر منفی است و همچنین اثر پیش بینی شده در فرضیه اول برای شرکتهایی که بخشی از ارزش شرکت را بهفرصت های رشد تخصیص می دهند کمتر است.

کلیدواژه ها:

کیفیت گزارشگری مالی ، سیاست های تقسیم سود ، سرمایه گذاری ، فرصت های رشد