تحلیل روانشناختی نیاز به محبت در شخصیت های اصلی و فرعی داستان های برگزیده کودک (بر مبنای نظریه انتخاب ویلیام گلاسر)

نقد روان شناسانه یکی از رویکردهای رایج در نقد ادبی است که از رهگذر آن می توان با تمسک به نظریات روانشناسی به تحلیل متون از منظرهای مختلف پرداخت به نتایج شایان توجهی دست یافت. به کارگیری نظریه های علم روان شناسی در تحلیل ادبیات کودک، می تواند نویسندگان این نوع ادبی را در تکوین شخصیت های داستانی مثبت و موثر یاری کند. در این پژوهش، نیاز به عشق در شخصیت های اصلی و فرعی داستان های برگزیده از سال 1300-1390، به منظور بررسی میزان تاثیر داستان بر مخاطب، بر اساس نظریه انتخاب ویلیام گلاسر بررسی و تحلیل شده است. نتایج بررسی داستان ها حاکی از این حقیقت است که برانگیختگی و غلبه نیاز به عشق در نیمی از داستان ها و بیشتر شخصیت های آنها دیده می شود. شخصیت هایی که در هنگام برانگیختگی نیاز، رفتار معقول و مناسب را انتخاب می کنند، شخصیت های موفقی هستند که کودک با آنها همانند سازی می کند و شخصیت هایی که رفتارهای شان از نادانی، خودخواهی، بدخواهی و یا عدم درک متقابل سرچشمه می گیرد، به اهداف خود نمی رسند، البته بیشتر این شخصیت ها در نیمه های داستان، به اشتباه خود پی می برند و به تجدیدنظر در رفتار خود می پردازند.

کلیدواژه ها:

داستان کودک ، روان درمانی ، نظریه گلاسر ، نقد روان شناسانه ، نیاز به محبت