بررسی اثرات ضدسرطانی مشتقات فارنسیلاکسیکربوستریل بر روی رده سلولی سرطان پروستات انسانیPC3 در شرایط برون تنی

سرطان پروستات یکی از شایع ترین سرطانها در میان مردان جهان میباشد. بروز این سرطان در ده سال اخیر در کشور ایران افزایش داشته است. داروهای شیمی درمانی رایج در بازار همچون سیسپلاتین علاوه بر عوارض جانبی و ایجاد مقاومت دارویی، برای سلولهای سالم بدن نیز سمی هستند. به همین علت مطالعاتی بر مبنای رابطه بین ساختار-فعالیت1 در تلاشند تا ترکیبات ضد سرطانی موثرتر و بهینه ای را کشف کنند. هدف از مطالعه ما بررسی اثرات ضد سرطانی ترکیبات 6 و 7 و -8فارنسیلاکسیکربوستریل 7fc ,6fc) و (8fc بر روی سلولهای سرطان پروستات انسانی (PC3) و سلولهای فیبروبلاست انسانی (HDF) از طریق آزمونهای MTT و PI/annexin V میباشد. علاوه بر آن, تجزیه و تحلیلهای ساختاری این ترکیبات با روشهای مدل سازی نیز صورت گرفت. میزان زندهمانی سلولها از طریق آزمون MTT سنجیدهشد که در طی آن، سلولها به مدت 24، 48 و 72 ساعت با غلظتهای افزایشی 6fc و 8fc تیمار شدند و نتایج IC50 ساعت 48 این ترکیبات بر روی سلولهای PC3 به ترتیب 32/46 μg/mL و 26/35 و برای سلولهای 93/47 μg/mL HDF و 116/1 بدست آمد. ترکیب 7fc در تمامی غلظتها در حلال DMSO انحلال پذیری بسیار پایینی داشت و در همه غلظتها رسوب ایجاد شد. ترکیب 8fc بخاطر اثر کشندگی بیشتر برای مطالعات بعدی انتخاب شد. برای تعیین نوع مرگ سلولی از آزمون PI/annexin V استفاده شد, که در طی آن مقایسه نمودارهای تیمار شده 6fc ,8fc و شاهد، آپوپتوز سلولی را اثبات کردند. به طور کلی، نتایج نشان دادند که ترکیب 8fc میتواند به عنوان یک عامل شیمی درمانی مناسب برای تیمار سرطان پروستات در آینده به شمار آید. برای ادامه، میتوان اثرات ضد سرطانی 8fc را در مدل حیوانی سرطان پروستات و بر روی دیگر ردههای سلولی سرطانی پروستات بررسی کرد.

کلیدواژه ها:

سرطان پروستات ، PC3 ، فارنسیلاکسیکربوستریل ، شیمی درمانی