مداخلات و مراقبت های پرستاری در سرطان های دستگاه گوارش

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 9,494

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCHPDMED08_004

تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: سرطان دستگاه گوارش از سرطان های شایع در ایران و جهان است. این بیماری در مری، معده، کولون و رکتوم شیوع بیشتری دارد. اقدامات و مداخلات قبل، حین و بعد از عمل و همچنین آموزش به بیمار از عمده وظایف پرستار است. هدف از این مطالعه مروری نوین بر اقدامات مهم پرستاری در این بیماران است.روش اجرا: در این مطالعه از کتب مرجع و همچنین مقالات علمی از مجلات معتبر فارسی و انگلیسی مرتبط ، جدید و تجارب چندین ساله محقق و همچنین جستجو در پایگاه علمی فارسی و انگلیسی تا سال 2019 استفاده شد تا مداخلات و اقدامات جدید پرستاری در بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش بررسی گردد. پس از بررسی عنوان و متن کامل کتب و مقالات علمی، نتایج مورد نظر حاصل گردید.یافته ها: اکثرکتب مرجع و مقالات مرتبط با اشاره به بررسی و شناخت و تشخیص پرستاری صحیح و همچنین برنامه ریزی، مداخلات و مراقبت های پرستاری زیر را بیان نموده اند که با مداخلات و مراقبت های مناسب می توان بهترین شرایط را برای این بیماران فراهم نمود:- بررسی وضعیت تغذیه ای قبل از عمل (مشاوره تغذیه ای) و برنامه ریزی جهت تغذیه روده ای یا پرنترال - بررسی را ه های هوایی و تخیله ترشحات دهان- مراقبت لازم ازتراکئوستومی- بررسی بافت پیوند شده از نظر خونرسانی کافی و زنده بودن- برنامه ریزی برای افزایش وزن بر اساس رژیم غذایی پرکالری، پر پروتئین-آگاهی دادن به بیمار در مورد ماهیت وسایل بعد از عمل (درناژ بسته سینه، شاکشن بینی- معدی، مایع درمانی پرنترال و لوله بینی - معدی) بیمار از نظر رگورژیتاسیون ، دیس پنه و پنومونی ناشی از آسپیراسیون بعد از عمل - برنامه ریزی مراقبت ریوی (اسپیرومتری تشویقی، نشستن، درمان با نبولایزر)-توجه به عوارض قلبی (فییبریلاسیون دهلیزی ناشی از تحریک عصب واگ در حین جراحی- مراقبت و پیشگیری از صدمه به بافت پیوند شده-توصیه به شروع غذا با مایعات و سپس پوره جات-رعایت پوزیشن نشسته بیمار تا 2 ساعت بعد از مصرف غذا-پیشگیری از ایجاد سندرم دامپینگ با آموزش به بیمار-قرار دادن گاز نرم در گوشه دهان یا ساکشن دهان بدنبال انسداد نسبی مری و بزاق اضافی-آموزش به بیمار و خانواده وی در مورد چگونگی مراقبت از خود- کاهش اضطراب در ارتباط با بیماری و درمان مورد انتظار-کنترل درد حاد مرتبط با سرطان- کاهش غم و اندوه مرتبط با سرطان-آگاهی دادن به بیمار و افزایش دانش در مراقبت از خود-آموزش در مورد عوارض جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی و اقدامات لازم- توجه به خطر عفونت مرتبط با جراحی- کنترل اختلال آب و الکترولیت ها-جلو گیری از آسیب به پوست به علت جراحی و استومی نتیجه گیری: مطالعات، تجارب و شواهد موجود نشان می دهد با اقدامات پیشگیرانه، تشخیص صحیح پرستاری،مداخلات و مراقبت های به موقع و تخصصی و همچنین آموزش به بیمار و خانواده وی و همکاری و همدلی تیم درمانی و حمایت های اجتماعی می توان از ابتلا افراد به این بیماری کاست و یا شانس زنده ماندن را در این بیماران افزایش داد.

نویسندگان

هدایت جعفری

دانشیار، مرکز تحقیقات طب سنتی و مکمل، پژوهشکده اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران