ارزیابی جریان آب ورودی به تونل به منظور تمهیدات ایمنی لازم در خط 2 مترو تبریز

به منظور محاسبه میزان نشت آب به تونل های شهری و متروها روش های متنوعی اعم از روشهای تجربی، تحلیلی و عددی وجود دارد. روشها و معادلات تحلیلی به دلیل بهره گیری از ساده سازیها و فرضیات عملی، کاربرد زیادی در محاسبه میزان نشت آب به تونل دارند. در عین حال، روشهای عددی بسیار پیچیده تر بوده و بکارگیری آنها نیز بسیار زمانبر است، اما نتایج دقیق تری را نسبت به روشهای تحلیلی ارائه مینمایند در این مقاله، نرخ نفوذ آب زیرزمینی به تونل خط 2 قطار شهری تبریز با استفاده از روش های تحلیلی و عددی (المان محدود) برآورد گردید. آنالیز عددی مقاطع با نگرشی ویژه بر ابعاد مدل عددی انجام پذیرفت. با انجام آنالیز حساسیت، مدلی برای تعیین ابعاد بهینه مدل عددی در این مطالعه موردی ارائه شد. روند تغییرات نرخ نفوذ آب زیرزمینی برآورد شده به تونل توسط روش های تحلیلی و عددی در حد قابل قبولی یکسان میباشد. بیش ترین میزان نرخ نفوذ آب زیرزمینی به تونل خط 2 مترو تبریز 12/25 لیتر بر دقیقه بر متر در حد فاصل کیلومتر 15+650 تا 15+750 پیشبینی گردید. از این رو، با دانش بر نرخ تخمینی میزان ورودی آب به مترو، میتوان در محدوده های خطرناک از این منظر، تمهیدات ایمنی لازم را در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

جریان نشت ، روش های عددی ، روش های تحلیلی ، تونل 2 متروی تبریز