زمان بندی استوار قطارهای راه آهن شهری تحت غیرقطعی بودن زمان جابجایی بین خطوط: مطالعه موردی در شبکه متروی تهران

مسئله زمان بندی و برنامه ریزی در دهه های اخیر یکی از چالش برانگیزترین مسائل بهینه سازی بوده است. همچنین یکی از پراهمیت ترین مسائل روز، بهینه سازی جدول زمانی برای شبکه های حمل ونقل ازجمله شبکه راه آهن شهری میباشد. شبکه راه آهن شهری مزایای متعددی از قبیل راحتی، ایمنی و آسودگی دارد و نقش مهمی در جابجایی مسافر در شرایط تراکم ترافیک شهری بازی میکند. ارائه خدمات موثر و مقرون به صرفه به کاربران، هدف اصلی سیستم های حمل ونقل عمومی است. ناکارآمدی سامانه های حمل ونقل موجب افزایش زمان انتظار و سفر مسافران خواهد شد. یکی از مشکلات برنامه ریزی در خطوط راه آهن شهری، وجود عدم قطعیت ها و نیز بروز اختلال است. وجود این عدم قطعیتها در راه آهن شهری به طور مستقیم بر جریان تردد مسافرین تاثیرگذار است. بنابراین باید با روشهایی این سیستم حمل ونقل را بهبود بخشید. در این مقاله یک مدل ریاضی برای بهینه سازی زمانبندی قطار شهری در تقاطع ها ارائه شده است. در این مدل، پارامتر زمان تبادل مسافر بین خطوط به صورت غیرقطعی در نظر گرفته شده است و مدل به روش خطی شده مالوی استوار سازی شده است. شبکه مترو تهران با 8 خط و 6 ایستگاه به عنوان مطالعه موردی انتخاب گردیده است. نتایج تحقیق حاکی از منطقی بودن روش استوار سازی و داده های به دست آمده میباشد.

کلیدواژه ها:

زمان بندی ، برنامه ریزی حرکت قطارها ، جدول زمانی ، غیرقطعی