سیدجواد مومنی - آموزش و پرورش بابل
مریم بادبر - دانشگاه مازندران، علوم پایه
افسانه بانی گل - آموزش و پرورش بابل

دنیای قرن بیست و یکم در واقع دنیای استیلای فناوری نوین اطلاعات بر پدیده ها و فعالیت های علمی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی خواهد بود. سیستم های آموزشی به تبع آن آموزش و پرورش، هرگز نمی تواند خود را منفک از دیگر نهادهای اجتماعی، ملی و فعل و انفعالات گسترده بین المللی بداند، زیرا جامعه آموزشی مرکز ثقل تغییرات و تحولات هزاره سوم خواهد بود. در قرن حاضر منابع طبیعی سرمایه نیست بلکه داشتن اطلاعات سرمایه محسوب می شود. جامعه اطلاعاتی و فناوری نوین اطلاعات و ارتباطات، به عنوان عامل نجات و در عین حال ممکن است تهدید کننده تلقی شود. اگر چه این فناوری ها به هیچ وجه بی طرف و خنثی نیستند، اما باید آنها را همان گونه که هستند- وسایلی برای کسب اطلاعات و برقراری ارتباط که با ساختارهای موجود جامعه پیوند خورده اند پذیرفت. در عین حال از آن جا که فرایند تغییر و تحول در ماهیت نهادهای اجتماعی بشری قرار دارد، سیستم های آموزشی نیز در آینده نزدیک دستخوش تغییر و تحولات و یا حتی چالش های احتمالی خواهند شد. اما مسئله اساسی این است که چه استراتژی هایی را بایستی اتخاذ کرد که نظام های تربیتی و آموزشی در قرن بیست و یکم سنتی نباشد بلکه همگام با رشد و پیشرفت بشری به بازسازی و بازآفرینی خود بپردازد تا بتواند در رقابت های جهانی مبارزه کند و عامل تحول و توسعه باشد.

فناوری اطلاعات، ارتباطات، آموزش.