رضا خزایی - دانشجوی دکترای آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی،دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
منصور صاحب الزمانی - استاد، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی،دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
پگاه حقیری - کارشناس ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی،دانشکده ی تربیت بدنی و علوم ورزش،دانشگاه آزاد اسلامی، واحداصفهان (خوراسگان)،اصفهان،ایران
احسان اله حبیبی - استاد،گروه مهندسی بهداشت حرفه ای،دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان،اصفهان،ایران

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر، تاثیر ترکیبی از کینزیوتیپینگ و تراباند بر بر میزان درجه شانه دختران نوجوان مبتلابه شانه نابرابر. فاصله ی شانه ها با خط افقی مرجع در یک طرف یکسان نباشد را، شانه نابرابر گویند.که با ضعف عضلات متوازی الاضلاع، گوشه ی وجناغی- چنبری-پستانی و کوتاهی عضلات تحت ترقوه ای و سینه ی کوچک سمت شانه ی افتاده همراه است. کمربند شانه ای ساختار پچیده ای دارد که موجب اتصال اندام های فوقانی و یکی از مهمترین اندام های بدن محسوب می شود که شکل و فرم آن در هر انسان متفاوت می باشد و تحات تاثیر عوامل اثرگذار مختلفی چهارچوب آن شکل می گیرد، با توجه به نتایج بعضی از مطالعات ذ کر شده و نتایج بیشتر تحقیقات انجام شده در ایران، شیوع عارضه شانه نامتقارن بیش از نیمی از جامعه تحقیق را در بر می گیرد که آمار نگران کننده و قابل توجهی است،از آنجایی که این ناهنجاری در جوانان و افراد بالغ تر نیز دیده می شود برای جلوگیری از پیامادهای منفی آن هم چون خستگی عضلانی، تغییر شکل های مفصلی، بر هم خوردن تعادل عضلانی، تاثیر منفی بر قامت و وضعیت ظاهری فرد و مشکلات اجتماعی و روانی، بررسی شیوع و عوامل مرتبط با این ناهنجاری ضروری می باشد. از طرف دیگر با توجه به انعطاف پذیری بالای سیستم اسکلتی -عضلانی، رشد سریع اندام های بدنی نوجوانان.فعالیت نوشتاری زیاد و انجام آن در وضعیت های غیرطبیعی، حمل یک طرفه کیف هایی با وزن سنگین. و فعالیت در ورزش هایی که بیشتر عضلات یک طرف بدن در آنها درگیر هستند.می توانند باعث آسیب و ایجاد اختلال در وضعیت بدنی نوجوانان شوند. بنابراین ضرورت و اهمیت چنین تحقیقاتی بخصوص در بین افراد کم سن و سال کاملا محسوس است.روش ها: تعداد 24 نفر از دختران باشگاهی در اصفهان(15 تا 18 سال)به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. بارای اندازه گیری شانه نابرابر از دستگاه زاویه سنج با روایی و پایایی قابل اطمینانی برخوردار است ، استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t وابسته و آزمون تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته ها: میزان شانه نابرابر در نوجوانان دختر مبتلابه شانه نابرابر پس از انجام همزمان کینزیوتیپینگ وتمرینات تراباند دارای کاهش معنی داری بود (p=0/038 و F=2757/123) . نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاضر نشان داد که انجام همزمان کینزیوتیپینگ و تمرینات تراباند تاثیر مثبتی بر میزان درجه شانه دختران نوجوان مبتلابه شانه نابرابر داشته است.

شانه,کینزیوتیپینگ,تراباند,شانه نابرابر