برساخت معنایی هوشفرهنگی بر اساس تجارب زیسته داوران ورزشی بین-المللی ایران با تاکید بر ارتقاء و گسترش سطوح مهارت های ارتباطی

ارتباطات موثر به عنوان یکی از مقوله های مهم هوش فرهنگی در حوزه جامعه شناسی و روان شناسی ورزش شایان توجه است. متناسب با اهمیت مهارتهای ارتباطی در هوش فرهنگی و تاثیر آنها در ارتقا و گسترش ارتباطات موثر، هدف از این مطالعه برساخت معنایی هوش فرهنگی بر اساس تجارب زیسته داوران ورزشی بین المللی ایران با تاکید بر ارتقاء و گسترش سطوح مهارت های ارتباطی است. روش پژوهش مطالعه ی حاضر، کیفی از نوع پدیدارشناسی و نحوه ی نمونه گیری مبتنی بر نمونه گیری هدفمند است. بر این اساس، 16 نفر از داوران خبره زن و مرد که سابقه حداقل یک داوری و قضاوت را در مسابقات برون مرزی داشته اند، انتخاب شده و در طول مصاحبه ی عمیق نیمه ساختاریافته، تجربه ی زیسته ی خود درباره ی هوش فرهنگی مبتنی بر ویژگی های شخصیتی خویش را در فرآیند ارتباطات درون و بین فرهنگی به طور کامل بیان کردند. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل مضمون و برای تعیین اعتبار یافته ها از معیارهای قابلیت اعتبار، قابلیت اطمینان و مطابقت با عینیت داشتن، استفاده شد. یافته های این پژوهش درقالب مقوله فراگیر ارتقاء و گسترش سطوح مهارت های ارتباطی که شامل 23 مقوله سازمان دهنده (توانایی برقراری ارتباطات کلامی، توانایی برقراری ارتباطات غیرکلامی، ارتقا سطح سازگاری حرفه ای، ارتقا سطح سازگاری عمومی، به کاربستن مهارت های ارتباطی با تآکید بر اعتقادات، تمایل به ایجاد و گسترش شبکه های ارتباطی، گسترش روابط اجتماعی و ...) و 43 مقوله پایه بوده است، تقسیم بندی شد. در مجموع یافته ها بیانگر آن است که هوش فرهنگی مبتنی بر ارتقا و گسترش سطوح مهارت های ارتباطی داوران در برقراری ارتباطات درون و بین فرهنگی دخیل است، لذا با توجه به آموزشپذیر بودن یکسری از سطوح مهارتهای ارتباطی به عنوان کلید کمکرسان در دستیابی به موفقیت های ورزشی، پیشنهاد میگردد مسئولین و مدیران ورزش طی فرآیندی به نیازسنجی، برنامهریزی و آموزش جامعهی ورزشی به ویژه داوران بهعنوان سفیران ورزشی جامعه پرداخته تا در راستای رسش اجتماعی فرهنگی آنها اقدام گردد

کلیدواژه ها:

هوش فرهنگی ، مهارت های ارتباطی ، تجارب زیسته ، داوران ورزشی